Rugby na wózkach
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rugby na wózkach (ang. wheelchair rugby) – zespołowy sport dla osób niepełnosprawnych, uprawiany w 25 krajach, stanowiący jeden ze sportów paraolimpijskich. Amerykańskie zasady podają, że gracz w rugby na wózkach musi mieć utratę funkcjonalności co najmniej 3 kończyn. Większość sportowców cierpi na uszkodzenie rdzenia kręgowego, ale zdarzają się też gracze z amputowanymi częściami kończyn, czy problemami natury neurologicznej. Każdemu z graczy przypisuje się poziom jego sprawności, wyrażony za pomocą punktów; suma punktów sprawności w drużynie nie może przekroczyć ośmiu.
Sport rozgrywany jest w halach, na twardym drewnianym podłożu, a jego zasady zakładają częsty kontakt fizyczny pomiędzy wózkami. Są one oparte na koszykówce na wózkach, hokeju na lodzie, piłce ręcznej i rugby union.
Zasady rugby na wózkach zostały opracowane w końcu lat 70. XX wieku w Kanadzie. Początkowo dyscyplina była nazywana murderball (mordercza piłka). W końcu lat 80. XX wieku została przyjęta oficjalnie nazwa rugby na wózkach. Zasady ustanowiła International Wheelchair Rugby Federation (IWRF), założona w 1993.