Rycerstwo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rycerstwostan społeczny złożony z konnych wojowników istniejący w feudalnej Europie w okresie pełnego i późnego średniowiecza. W zamian za nadania ziemskie rycerstwo przyjmowało na siebie obowiązek służby pod rozkazami seniora, wytworzyło również swoisty styl życia, ceremoniał i etykę. W późnym średniowieczu przekształciło się w szlachtę[1].

Miniatura_dei_Carmina_regia_02.jpg
Rycerz na XIV w. miniaturze

W większości państw europejskich tytuł rycerski stał się jednym z niższych tytułów szlacheckich, np. we Francji jako – chevalier, w Niemczech i Monarchii Austro-WęgierskiejRitter, w Wielkiej Brytaniiknight. W Polsce z uwagi na zasadę równości szlacheckiej rycerstwem tytułowano ogół szlachty, stosując też określenia kawaler (tytuł szlachecki) lub formę łacińskąequitus.

Oops something went wrong: