Loading AI tools
polski prawnik i oficer, ofiara zbrodni katyńskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryszard Zygmunt Linscheid (ur. 8 kwietnia 1909 w Kuńkowcach, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – prawnik, przedsiębiorca, podporucznik rezerwy kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
podporucznik rezerwy kawalerii | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1929–1940 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
10 Pułk Strzelców Konnych |
Stanowiska |
dowódca plutonu |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
przedsiębiorca |
Urodził się 8 kwietnia 1909 w Kuńkowcach jako syn Piotra (1880-1951[1]) i Olgi z domu Kintzi (1888-1946[2])[3][4]. Miał brata Ferdynanda i dwie siostry: Walerię (1911-1989, żona Bogusława Panka[3][5]) i Helenę (1915–2006, po mężu Schmidt[6]). Po jego urodzeniu rodzina przeprowadziła się do wsi Dąbrówka Polska pod Sanokiem, gdzie ojciec był dzierżawcą majątku należącego do Strzelbickich[7][8][9]. Linscheidowie byli wyznania mennonickiego[10].
Od 1919 Ryszard Linscheid kształcił się w VIII Państwowym Gimnazjum Realnym we Lwowie, w X Państwowym Gimnazjum we Lwowie, w VIII Państwowym Gimnazjum we Lwowie. Później uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku, gdzie w roku szkolnym 1926/1927 ukończył VII klasę[11], w roku szkolnym 1927/1928 ukończył VIII klasę[12], a na wiosnę 1929 zdał egzamin dojrzałości (w jego klasie byli m.in. Adam Bieniasz, Stanisław Gerstmann, Norbert Ramer, Lidia Sembratowicz, Eugeniusz Duda, Mieczysław Wiśniowski – dwaj ostatni to także ofiary zbrodni katyńskiej)[13]. Następnie przeprowadził się do Lwowa, gdzie ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza.
W 1930 ukończył kształcenie w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. Został mianowany na stopień podporucznika kawalerii ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i lokatą 128. Służył w 10 Pułku Strzelców Konnych w Łańcucie. W 1934 był podporucznikiem rezerwy kawalerii i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Sanok[14]. 6 listopada 1935 poślubił w Sanoku pochodzącą z Nowosielec Marię Szawłowską (ur. 7 lipca 1908 w Potoku Złotym)[4], z którą miał córkę Annę. Wraz z rodziną zamieszkiwał we Lwowie przy ulicy Obertyńskiej 39 nieopodal Parku Stryjskiego. Prowadził prywatne przedsiębiorstwo transportowo-spedycyjne. W 1937 odbywał ćwiczenia wojskowe dla rezerwy w 20 pułku ułanów w Łańcucie na stanowisku dowódcy plutonu.
Wobec zagrożenia konfliktem zbrojnym, w 1939 został zmobilizowany i przydzielony do 6 Pułku Strzelców Konnych z Żółkwi, a po wybuchu II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej, uczestniczył w obronie Lwowa. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 i wkroczeniu do Lwowa, został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 – wraz z innymi osadzonymi tam jeńcami – został przewieziony do Charkowa i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 (część zbrodni katyńskiej) i pogrzebany w Piatichatkach[15], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[16].
W czasie wojny jego żona i córka zostały zesłane przez sowietów na obszar ziemi kazachskiej ZSRR, skąd powróciły do Polski w 1946. Jego córka, Anna Linscheid, została doktorem fizyki, pracownikiem naukowym Katedry Chemii i Fizyki na Wydziale Rolniczo-Ekonomicznym Akademii Rolniczej w Krakowie[17].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło – decyzją nr 439/MON[18] – mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[19][20]. Awans został ogłoszony 10 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[21][22].
Podczas „Jubileuszowego Zjazdu Koleżeńskiego b. Wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej Matury” 21 czerwca 1958 jego nazwisko zostało wymienione w apelu poległych w obronie Ojczyzny w latach 1939–1945[23] oraz na ustanowionej w budynku gimnazjum tablicy pamiątkowej poświęconej poległym i pomordowanym absolwentom gimnazjum[24].
W 1962 Ryszard Linscheid został upamiętniony wśród innych osób wymienionych na jednej z tablic Mauzoleum Ofiar II Wojny Światowej na obecnym Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
Ryszard Linscheid został upamiętniony na zbiorowych inskrypcjach tablic pamiątkowych umieszczonych w Kaplicy Katyńskiej Katedry polowej Wojska Polskiego w Warszawie, w Łańcucie oraz w I Liceum Ogólnokształcącym im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku.
18 września 2013, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, Ryszard Linscheid został uhonorowany poprzez zasadzenie Dębu Pamięci w przy Zespole Szkół Ogólnokształcących Integracyjnych nr 3 w Krakowie[25][26][27][28].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.