Równanie Arrheniusa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Równanie Arrheniusa – równanie, podane przez szwedzkiego chemika Svantego Arrheniusa, wyrażające zależność stałej szybkości reakcji od temperatury[1][2][3]:
lub w postaci logarytmicznej:
gdzie:
- – stała szybkości reakcji,
- – czynnik przedeksponencjalny związany z częstością zderzeń skutecznych w danej reakcji,
- – podstawa logarytmu naturalnego,
- – energia aktywacji reakcji (J·mol−1),
- – temperatura (K),
- – uniwersalna stała gazowa wynosząca 8,31446261815324 J·mol−1·K−1.
Równanie Arrheniusa w postaci logarytmicznej ma dwie zmienne, i i można je zapisać w postaci w której i są stałymi. Oznacza to, że między a zachodzi zależność liniowa. Dzięki temu, znając doświadczalne wartości stałych szybkości reakcji w kilku temperaturach, można łatwo wyznaczyć zarówno wartość stałej jak i energię aktywacji danej reakcji. Nachylenie uzyskanej linii ma wartość a punkt przecięcia linii z osią rzędnych ma wartość [1][2][3].