Siły Zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

Siły Zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (SZ PRL) – oficjalna nazwa sił zbrojnych PRL używana w czasie jego istnienia (1952–1989). Siły zbrojne Polski w okresie komunizmu (1944–1989) były określane przez ówczesne władze, propagandę oraz piśmiennictwo tego okresu jako „Ludowe Wojsko Polskie (LWP)”^[1].

Geneza nazwy

Przyjęta 22 lipca 1952 Konstytucja PRL zmieniła m.in. nazwę państwa na Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL). Jedną z konsekwencji nowej konstytucji była zmiana nazwy sił zbrojnych w Polsce na SZ PRL. Nazwa sił zbrojnych zawarta została w art. 6 Konstytucji PRL. Nazwa Siły Zbrojne PRL używana była przez łącznie 37 lat (1952–1989). Po zmianie konstytucji 29 grudnia 1989, w której m.in. zmieniono nazwę państwa na Rzeczpospolitą Polską (weszła w życie od 31 grudnia 1989) zastosowano określenie „Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej”.

Przypisy

[1]
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Ludowe Wojsko Polskie [online], ipn.gov.pl [dostęp 2020-03-06], Cytat: „Taktyka polityczno-propagandowa komunistów od roku 1944 polegała na przejmowaniu symboli narodowych, barw narodowych i nazw kojarzących się z niepodległą Rzecząpospolitą Polską, aby stały się one przykryciem dla procesu budowy totalitarnego państwa komunistycznego w pełni zależnego od Związku Sowieckiego. Nazywając podporządkowane komunistom formacje zakorzenioną w tradycji i kojarzącą się z niepodległością nazwą „Wojsko Polskie”, starano się jednocześnie je odróżnić od przedwojennych sił zbrojnych RP poprzez rutynowe dodawanie przymiotnika „ludowe”. Z czasem zostało to utrwalone w PRL jako powszechnie używana nazwa „Ludowe Wojsko Polskie” i skrót „LWP”. W propagandzie komunistycznej nazwa ta i skrót były używane na określenie Sił Zbrojnych PRL w całym okresie ich istnienia”.

Bibliografia

Konstytucja PRL (Dz.U. z 1952 r. nr 33, poz. 232)

[ipn-1] [1]
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Ludowe Wojsko Polskie [online], ipn.gov.pl [dostęp 2020-03-06], Cytat: „Taktyka polityczno-propagandowa komunistów od roku 1944 polegała na przejmowaniu symboli narodowych, barw narodowych i nazw kojarzących się z niepodległą Rzecząpospolitą Polską, aby stały się one przykryciem dla procesu budowy totalitarnego państwa komunistycznego w pełni zależnego od Związku Sowieckiego. Nazywając podporządkowane komunistom formacje zakorzenioną w tradycji i kojarzącą się z niepodległością nazwą „Wojsko Polskie”, starano się jednocześnie je odróżnić od przedwojennych sił zbrojnych RP poprzez rutynowe dodawanie przymiotnika „ludowe”. Z czasem zostało to utrwalone w PRL jako powszechnie używana nazwa „Ludowe Wojsko Polskie” i skrót „LWP”. W propagandzie komunistycznej nazwa ta i skrót były używane na określenie Sił Zbrojnych PRL w całym okresie ich istnienia”.

[1]