Skit Świętego Ducha w Poczajowie
kategoria w projekcie Wikimedia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skit Świętego Ducha – skit filialny ławry Poczajowskiej, podlegający eparchii tarnopolskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[1].
 Cerkiew Świętego Ducha w kompleksie skitu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Rodzaj klasztoru | |
| Eparchia | |
| Archimandryta |
Pafnucy (Cełyk) |
| Typ monasteru |
męski |
| Obiekty sakralne | |
| Cerkiew |
Świętego Ducha |
| Cerkiew nadbramna |
św. Onufrego |
| Data budowy |
1204, 1901–1903 (przebudowa) |
| Data zamknięcia |
1959 |
| Data reaktywacji |
1989 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°59′44″N 25°32′48″E | |
Siedziby mnichów znajdowały się w miejscu funkcjonowania skitu jeszcze przed 1240, co oznacza, że powstały jeszcze przed uformowaniem się cenobitycznej wspólnoty w Poczajowie. Skit przez cały okres swojego funkcjonowania był filią Ławry[2]. Pierwotnie jego główną świątynią była drewniana cerkiew, która w latach 1901–1903 została przeniesiona do wsi Borszczówka. Na jej miejscu wzniesiono świątynię pod tym samym wezwaniem co cały skit (z dolną cerkwią św. Serafina z Sarowa), w stylu bizantyjsko-rosyjskim. Obiekt ten zwieńczono pięcioma kopułami, nad przedsionkiem wzniesiono dzwonnicę. W XIX w. skit był przystosowany dla ok. trzydziestu mnichów, którzy zamieszkiwali w pojedynczym budynku mieszkalnym. Przełożony skitu posiadał odrębny dom z wewnętrzną cerkwią Wszystkich Świętych. Poza budowlami mieszkalnymi w skład kompleksu wchodziły obiekty gospodarcze – mnisi dysponowali sześcioma dziesięcinami ziemi i pasieką[3].
Skit funkcjonował bez przeszkód do 1959, gdy został zamknięty na polecenie władz radzieckich. Cerkiew nadbramną św. Onufrego[4] zaadaptowano na cele mieszkalne. Cerkiew Świętego Ducha została zamieniona na magazyn, zaś podziemna cerkiew św. Serafina na prosektorium. W budynkach mieszkalnych dla mnichów urządzony został szpital psychiatryczny[2].
Skit został zwrócony ławrze Poczajowskiej w 1989. Mnisi, oprócz modlitwy, pracują w nadal istniejącym szpitalu psychiatrycznym[2]. Szczególnym przedmiotem kultu w skicie jest krzyż, który według prawosławnej tradycji należał do św. Nikity Słupnika[2].
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
