Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1956
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1956 – zawody olimpijskie w skokach narciarskich przeprowadzone 5 lutego 1956 roku w ramach igrzysk w Cortinie d’Ampezzo.
| |||
Data |
5 lutego 1956 | ||
---|---|---|---|
Gospodarz | |||
Dyscyplina | |||
Mężczyźni | |||
konkurs indywidualny na skoczni K-80 |
|||
Klasyfikacja medalowa | |||
Zwycięzca |
Podczas igrzysk rozegrany został jeden konkurs skoków narciarskich. Były to zawody indywidualne na skoczni Italia w Cortinie d’Ampezzo o punkcie konstrukcyjnym umieszczonym na 80 metrze. Najlepszym zawodnikiem okazał się Antti Hyvärinen, który tym samym przerwał dominację Norwegów, jeśli chodzi o złote medale olimpijskie w skokach narciarskich. Po raz pierwszy w historii żaden norweski skoczek nie stanął na podium olimpijskim w skokach narciarskich, a najwyższe miejsce zajął Sverre Stallvik, który był dziewiąty. Srebro zdobył inny reprezentant Finlandii – Aulis Kallakorpi, a brąz wywalczył Niemiec Harry Glaß. Po pierwszej serii skoków prowadził Glaß, jednak w drugiej serii uzyskał gorszy rezultat od skoczków fińskich i spadł na trzecią pozycję. Podczas igrzysk kilku zawodników zaprezentowało nowy styl skakania – styl, w którym skoczek kierował ramiona ku górze i do tyłu, zapoczątkowany między innymi przez Andreasa Däschera.
Łącznie w zawodach wystartowało 51 skoczków narciarskich z szesnastu państw. Najmłodszym zawodnikiem, który wziął udział w konkursie olimpijskim, był Nikołaj Szamow (19 lat i 167 dni).
Po raz siódmy skoczkowie narciarscy rywalizowali o medale igrzysk olimpijskich i po raz pierwszy miało to miejsce we Włoszech.