Spółgłoska drżąca
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Spółgłoska drżąca – spółgłoska dźwięczna, która powstaje przez szybkie następstwo zwarć i rozwarć narządu artykulacji (dolnej wargi, końca języka lub języczka) i miejsca artykulacji w kanale głosowym. Ruch narządu artykulacji następuje w wyniku wzmożonego prądu powietrza, czyli narząd artykulacji wykonuje ten ruch jedynie biernie.
Dochodzi więc do drżenia narządu artykulacji i wirowania powietrza między narządem a miejscem artykulacji.
Odpowiednio do udziału narządu artykulacji mówimy ospółgłoskach drżących:
- (dwu)wargowych (dolna warga uderza o górną)
- apikalnych (czubek języka uderza o dziąsło lub podniebienie)
- języczkowe (języczek uderza o tył języka)