Stawy Milickie
wielki zespół stawów rybnych w Polsce / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Stawy Milickie?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Stawy Milickie – wielki zespół stawów rybnych (m.in. Krośnice, Potasznia, Radziądz, Ruda Sułowska i Stawno) położony w kotlinowatych rozszerzeniach doliny Baryczy, w okolicach Milicza i Żmigrodu.
Panorama Stawów Milickich wykonana z drona | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powierzchnia |
ok. 77 km² | ||
Miejscowości | |||
Wysokość |
95–120 m n.p.m. | ||
51°30′14,0400″N 17°06′34,2000″E | |||
|
Liczba stawów wynosi ponad 285[1], a ich łączna powierzchnia liczy ok. 77 km². Maksymalna głębokość wynosi 2,5 m. Wysokość terenu: 95–120 m n.p.m. Wiele stawów jest obecnie zdewastowanych, pozbawionych wody, czasem zarośniętych. Degradacji uległa także towarzysząca stawom infrastruktura – kanały, jazy, przepusty. Jako taki zespół stanowi unikatowy zabytek techniki[2].
Założone przez cystersów w XIII wieku, milickie stawy rybne są największym w Europie ośrodkiem hodowli karpia[3]. Są także jednym z cenniejszych ośrodków ornitologicznych w Europie[1]. W 1963 roku na ich obszarze utworzono rezerwat przyrody Stawy Milickie. Część z akwenów wykorzystuje dawne niecki pozostałe po wydobyciu rudy darniowej[4].
Region stawów jest od 1963 roku rezerwatem ptactwa wodnego i błotnego. Odnotowuje się tu 276 gatunków[5], z czego 166 gatunków ma tu swoje tereny lęgowe[5] (m.in. żuraw, łabędź niemy, gęś gęgawa, orlik krzykliwy, bielik, kania ruda i inne). Od 1996 roku część Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy, objęta także ochroną w ramach konwencji ramsarskiej. Wpisane na listę Living Lakes w 1995 roku[6].