![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b8/The_Sultanate_of_Ifat.png/640px-The_Sultanate_of_Ifat.png&w=640&q=50)
Sułtanat Ifatu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sułtanat Ifatu[3] (arab. سلطنة عفت) – państwo sunnickie istniejące od roku 1285 do 1403 lub do 1415[4][5][6], położone na terenach dzisiejszej Etiopii[7][8][9][1], Erytrei, Dżibuti i nieuznawanego Somalilandu[10]. Ifat był rządzony przez dynastię Uelasma[4][11]; według etiopskiego historyka Asmy Giyorgisa, członkowie tej dynastii posługiwali się językiem arabskim[12]. W arabskich tekstach Ifat jest wspominany jako Wafāt (وافات) lub Awfāt (عوفات)[13][14].
1285-1403/1415 | |
Ustrój polityczny | |
---|---|
Stolica | |
Data likwidacji | |
Władca |
Sa'ad ad-Din II |
Powierzchnia |
120 tys. km² |
Waluta | |
Język urzędowy | |
Religia dominująca | |
![]() | |
8,570285°N 39,606547°E |
Żyjący w XIV wieku syryjski historyk Ibn Fadlallah al-Umari podał, że Ifat mógł mieć powierzchnię około 120 tys. km², natomiast Richard Pankhurst uznał te dane za zawyżone[15].
Podczas około 130-letniej historii państwa, Ifat był okresowo podporządkowany pogańskiemu Królestwu Damot oraz chrześcijańskiemu Cesarstwu Etiopii[4], dla którego Ifat stanowił poważne zagrożenie[16][17].