Supernowa typu Ia

Supernowa typu Ia – odmiana supernowej charakteryzująca się tym, że w jej widmie brak linii wodoru i helu, są natomiast obecne silne linie absorpcyjne krzemu, o długości 615,0 nm

W odróżnieniu od innych rodzajów supernowych, obiekty typu Ia są znajdowane we wszystkich typach galaktyk, nawet w eliptycznych. Nie wykazują związków z obszarami formowania gwiazd.

Eksplozje supernowych typu Ia uwalniają najwięcej energii spośród wszystkich znanych rodzajów supernowych. Najdalszy zaobserwowany pojedynczy obiekt (pomijając galaktyki i gromady kuliste) był supernową Ia oddaloną miliardy lat świetlnych od Ziemi.