Syndyk
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Syndyk – funkcja (ale nie zawód) polegająca na zarządzaniu majątkiem upadłego oraz dokonywaniu podziału funduszy między wierzycieli zgodnie z zasadami prawa upadłościowego. Syndyka ustanowia sąd w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości.
|
Ten artykuł od 2013-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
W aktualnym stanie prawnym do pełnienia funkcji syndyka może zostać wyznaczona jedynie osoba fizyczna, która posiada pełną zdolność do czynności prawnych i licencję doradcy restrukturyzacyjnego wydawaną na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 15 czerwca 2007 r. o licencji doradcy restrukturyzacyjnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 242), albo spółka handlowa, której wspólnicy ponoszący odpowiedzialność za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem albo członkowie zarządu reprezentujący spółkę posiadają taką licencję. Dodatkowo, od 1 grudnia 2021 r., by pełnić funkcję syndyka należy posiadać konto doradcy restrukturyzacyjnego w systemie teleinformatycznym obsługującym postępowanie sądowe, tj. w Krajowym Rejestrze Zadłużonych[1] (art. 157 ust. 1-2 p.u.).
W dawnej Polsce syndyk był urzędnikiem miejskim.