Syntaksonomia

Syntaksonomia – dział fitosocjologii zajmujący się systematyką zbiorowisk roślinnych. W oparciu o określone i jednolite kryteria florystyczne porządkuje abstrakcyjne fitocenony w hierarchiczny układ jednostek, zwanych syntaksonami[1]. Syntaksonomia jest nauką o zasadach i metodach porządkowania, a w szczególności o wyróżnianiu i opisywaniu syntaksonów. Ponieważ przedmiotem porządkowania jest roślinność, stanowiąca kontinuum i nie pozwalająca się podzielić na ostro odgraniczone grupy, system zbiorowisk roślinnych nie jest klasyfikacją, lecz typologią - uporządkowaniem i schematyzacją złożonej rzeczywistości.

Istnieją różne systemy zbiorowisk roślinnych, tworzone według rozmaitych zasad. W polskiej fitosocjologii praktycznie w pełni dominuje system oparty na założeniach klasycznej środkowoeuropejskiej szkoły fitosocjologicznej, wywodzącej się od jednego z największych klasyków tej dyscypliny, Josiasa Braun-Blanqueta.

Zarówno kryteria tworzenia systemu klasyfikującego zbiorowiska roślinne, jak i jego nomenklatura zebrane są w Kodeksie Nomenklatury Fitosocjologicznej (Code of Phytosociological Nomenclature), przygotowywanym przez IAVS (Międzynarodowe Stowarzyszenie Fitosocjologiczne).