Szahdżahan
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Szahdżahan, (albo Szach Dżahan, Shachdżahan) właśc. Shahbuddin Muhammad Szahdżahan (ur. 5 stycznia 1592, zm. 22 stycznia 1666 w Czerwonym Forcie w Agrze) – piąty władca muzułmańskiego imperium w Indiach z dynastii Mogołów, panujący w latach 1628–1658.
Władca Wielkich Mogołów | |||
Okres | |||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec | |||
Żona | |||
Dzieci |
Huralnissa Begum, | ||
|
W okresie jego panowania imperium Mogołów pozostało pierwszą potęgą Indii, choć sam cesarz nie był wybitnym wodzem i polegał raczej na doradcach. Pod koniec jego panowania bardzo widoczna stała się rywalizacja synów cesarza o władzę. Wygrał ją w 1659 roku trzeci z synów Szahadżahana i Mumtaz Mahal, ostatni ze znaczących mogolskich władców, wielki wojownik i fanatyczny wyznawca islamu Aurangzeb. Sam Szahdżahan ostatnie lata życia spędził w przymusowym odosobnieniu.
Szahdżahan zasłynął ze wzniesienia w latach 1632–1654 w Agrze mauzoleum zwanego Tadź Mahal, na pamiątkę przedwcześnie zmarłej ukochanej żony Mumtaz Mahal. Przez wielu uważane za najpiękniejszą budowlę świata, mauzoleum to jest przykładem eklektycznego stylu mogolskiego w sztuce Indii, który łączył elementy muzułmańskie i perskie z rodzimymi motywami indyjskimi.