Taishō (okres)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Taishō (jap. 大正時代 Taishō-jidai; „epoka wielkiej sprawiedliwości”) – okres w historii Japonii trwający od 30 lipca 1912 r. do 25 grudnia 1926 r., przypadający na panowanie cesarza Yoshihito. Centrum władzy politycznej przesunęło się od dawnej oligarchicznej grupy „starszych mężów stanu” (genrō) w kierunku parlamentu i partii demokratycznych, między innymi z powodu słabego zdrowia nowego cesarza. Z tego powodu era jest uważana za czas ruchów liberalnych w Japonii, znanych jako „demokracja okresu Taishō”. Okres ten wyraźnie odróżnia się od poprzedzającego go okresu przemian ustrojowych Meiji i następującego po nim okresu Shōwa, charakteryzującego się tendencjami militarystycznymi. Tym niemniej łącznie z nimi stanowi czas Cesarstwa Wielkiej Japonii.
Ten artykuł od 2012-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |