Teoria kwasów i zasad Brønsteda
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Teoria Brønsteda (także teoria Brønsteda-Lowry'ego, teoria kwasów i zasad Brønsteda) − teoria, która została sformułowana w 1923 roku niezależnie od siebie przez Johannesa Brønsteda i Thomasa Martina Lowry'ego[1][2], w myśl której kwasem jest substancja mogąca odłączać ze swojej cząsteczki jon wodorowy (proton), natomiast zasadą substancja, która przyłącza protony. Stąd kwas jest donorem protonu (protonodonorem), a zasada akceptorem protonu (protonoakceptorem). Kwas po odłączeniu protonu staje się sprzężoną zasadą, natomiast zasada pobierając proton staje się sprzężonym kwasem:
- kwas + zasada ⇌ sprzężona zasada + sprzężony kwas
Ogólny zapis równowagi kwasowo-zasadowej według teorii Brønsteda można przedstawić następująco:
- HA + B ⇌ A− + HB+
gdzie:
- HA − kwas
- B − zasada
- A− − sprzężona zasada
- HB+ − sprzężony kwas
Przykłady: