Teoria pola (fizyka)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Teoria pola – dział fizyki badający pola fizyczne, czyli obszary w których występują zjawiska fizyczne oraz wypracowujący metody tego badania. Fizycy matematyzując problem, opisują te zjawiska poprzez przypisanie każdemu punktowi przestrzeni matematycznego obiektu, co odpowiada określeniu pewnej funkcji na przestrzeni, w której występuje pole.
Pola dzieli się ze względu na rodzaj funkcji:
- pole skalarne (np. temperatura, ciśnienie, potencjał elektryczny) – każdemu punktowi przypisuje liczbę;
- pole wektorowe (prędkość płynięcia cieczy, natężenie pola elektrycznego)
- pole tensorowe (naprężenia w ciałach)
- inne – obiekt matematyczny.
Zazwyczaj to samo pole fizyczne można opisywać polami różnego typu np. pole elektryczne można opisywać przez potencjał elektryczny lub przez natężenie pola elektrycznego.