Thomas Voeckler
kolarz francuski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Thomas Voeckler?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Thomas Voeckler (ur. 22 czerwca 1979 w Schiltigheim) – francuski kolarz szosowy, zawodnik profesjonalnej grupy Direct Énergie, w której rozpoczął karierę w 2001, gdy występowała pod nazwą Bonjour (kolejne nazwy drużyny to Brioches La Boulangère, Bouygues Télécom, Bbox Bouygues Télécom, Direct Énergie). W 2017 roku zakończył sportową karierę.
Voeckler podczas Tour de France 2011 | |||||
Data i miejsce urodzenia | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||
Wzrost |
174 cm | ||||
Kariera seniorska | |||||
|
Specjalizował się w wyścigach jednodniowych oraz w ucieczkach. Jego zapał, wytrwałość i chęć walki do końca zjednały mu sympatię kibiców nie tylko we Francji, ale na całym świecie.
Do największych sukcesów Voecklera można zaliczyć jego występy w Tour de France. W czasie całej swojej dotychczasowej kariery nosił żółtą koszulkę lidera Tour de France przez 20 dni, co stawia go na drugim miejscu wśród wciąż jeżdżących zawodników (za Fabianem Cancellarą). Voeckler wygrał także cztery etapy: jeden w 2009, jeden w 2010 i dwa w 2012, a do widoku jego koszulki w ucieczkach przyzwyczaił się już cały peleton oraz fani kolarstwa.
Po raz pierwszy liderem Tour de France został niespodziewanie w 2004. Po ucieczce na 5. etapie (na mecie był drugi) zyskał przewagę i jechał jako lider aż do etapu 15., na którym ostatecznie oddał prowadzenie na rzecz Lance’a Armstronga. Fakt utrzymania żółtej koszulki przez tak długi okres, nawet podczas etapów, gdzie nie dawano mu szans na przetrwanie, zjednał mu sympatię tak kibiców jak i mediów.
Podczas Tour de France 2011 Voeckler odniósł swój życiowy sukces. Po udanej ucieczce na 9. etapie wyścigu założył maillot jaune i utrzymał ją aż do etapu 19., broniąc jej nawet podczas najcięższych górskich odcinków, gdzie teoretycznie nie miał najmniejszych szans. Utracił ją dopiero na przedostatnim etapie, wiodącym na L’Alpe d’Huez. Ostatecznie w Paryżu zajął 4. miejsce.