Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wanda Niegolewska z Wężyków (ur. 10 sierpnia 1877 w Karminie, zm. 9 lutego 1970 w Poznaniu) – polska ziemianka i działaczka społeczna, uczestniczka powstania wielkopolskiego i powstania warszawskiego, posłanka na Polski Sejm Dzielnicowy w Poznaniu.
Była najmłodszą córką powstańca styczniowego Adolfa Izydora Wężyka herbu Wąż i Marii z Psarskich herbu Jastrzębiec[1][2]. W dniu 26 września 1904 wyszła za Stanisława Niegolewskiego. Gospodarowali w majątku Niegolewo, a w 1908 Wanda odziedziczyła majątek Myjomice[2]. W 1909 miał powierzchnię 1506 ha, a w 1930 –1402 ha. W okresie międzywojennym reformą rolną zostało objętych 200 ha[3]. W majątkach w Myjomicach i Niegolewie Wanda prowadziła ogrody warzywne, pasieki i parki[2][4].
Wanda urodziła trzech synów: Andrzeja (1905), Zygmunta (1906) i Macieja (1907)[2]. Ten najmłodszy administrował dobrami w Myjomicach[3].
Podejmowała działalność społeczną i patriotyczną. Przed I wojną światową prowadziła tajne nauczanie dzieci wiejskich. Wykładała język polski, historię, uczyła pieśni patriotycznych i kościelnych[4][5]. Organizowała amatorski teatr dzieci i młodzieży[5]. Wygłaszała odczyty na temat nowoczesnych metod wychowania dzieci, o zachowaniu higieny, o zdrowym żywieniu, zakładaniu ogrodów przydomowych z warzywami i ziołami. W Niegolewie stworzyła i finansowała ochronkę dla dzieci chłopskich[4]. W 1902 była opiekunką Komitetu Pań Opiekunek Stacyi Sanitarnej prowadzonej w Kobylnicy przez Towarzystwo Kolonii Wakacyjnych i Stacyi Sanitarnej „Stella”[6]. W 1909 wraz z mężem przyjęła w majątku Niegolewo sześcioro dzieci na wakacje. Wyjazd organizowało towarzystwo[7]. Była członkinią komitetu Towarzystwa Kuchnia dla ubogich przy ul. Wiedeńskiej w Poznaniu[8], osobiście posługiwała w kuchni[9].
Od 1904 była członkinią Stowarzyszenia Pań Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Organizowała pomoc dla ubogich, chorych i potrzebujących dzieci. W okresie międzywojennym była członkinią zarządu wojewódzkiego Akcji Katolickiej i Sodalicji Mariańskiej[2]. Patronowała działalności społecznej i kulturalno-oświatowej Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej[4]. Ufundowała wiele stacji drogi krzyżowej w kaplicy w Niegolewie[2]. W latach 1920–1930 była przewodniczącą oddziału Stowarzyszenia Pań Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w Buku[2].
W wyborach 16 listopada 1918 została wybrana delegatką powiatu grodziskiego na grudniowy Sejm Dzielnicowy w Poznaniu[10]. W 1928 Niegolewska była członkinią komitetu budowy gimnazjum im. Zofii Sokolnickiej, zmarłej rok wcześniej posłance na wspomniany sejm i Sejm Ustawodawczy II RP[11].
W czasie powstania wielkopolskiego finansowała i wyposażyła szpital w Buku zorganizowany w budynku szkolnym[2][5]. Ukończyła kurs pierwszej pomocy[5]. Opatrywała rannych, zajmowała się chorymi. Organizowała zbiórki funduszy, środków opatrunkowych i lekarstw dla powstańców. Wraz z mężem i wolontariuszkami Czerwonego Krzyża organizowała aprowizację dla powstańców z Buku, Opalenicy i Zbąszynia. Część żywności transportowano do Poznania[2][4].
Wraz z bukowskim oddziałem Czerwonego Krzyża aprowizowała żołnierzy wyruszających na front wojny polsko-bolszewickiej ze stacji kolejowej w Buku. Dostarczała oddziałom na froncie żywność, z okazji świąt wysyłała paczki żywnościowe[5].
Była przewodniczącą powiatowego oddziału Czerwonego Krzyża[4]. Na specjalnych kursach propagowano wiedzę o higienie i zdrowiu. Kurs w 1937 zakończył się przyjęciem wydanym przez Wandę w dworze w Niegolewie[2].
Należała do Izby Rolniczej w Poznaniu. Zasiadała w zarządzie powiatowym Towarzystwa Czytelni Ludowych[4]. W 1911 i 1913 uczestniczyła w spotkania towarzystwa w Poznaniu[2]. W 1918 współzałożyła Związek Kółek Włościanek Wielkopolskich w Poznaniu[4]. Kolejne koła powstały w terenie, m.in. w Buku. W 1919 w Sali Ogrodu Zoologicznego w Poznaniu Niegolewska zorganizowała zebranie związku z udziałem 800 uczestniczek. Została wybrana na przewodniczącą. Funkcję pełniła do 1938, potem była przewodniczącą honorową. Organizowała szkolenia dla młodych rolników z nowoczesnych metod uprawy, hodowli i zarządzania majątkiem ziemskim. Edukowała kobiety[2][12]. W 1929 była członkinią zarządu wielkopolskiego oddziału Stowarzyszenia Opieki Polskiej nad Rodakami na Obczyźnie[13].
W 1928 majątek Niegolewskich w Niegolewie odwiedził Prezydent II RP Ignacy Mościcki[2].
Po wybuchu II wojny światowej wyjechała z Niegolewa. Podczas okupacji niemieckiej mieszkała z mężem przy ul. Czeczota 16 na Górnym Mokotowie w Warszawie[4]. W mieszkaniu organizowała konspiracyjne zebrania Armii Krajowej[2]. W czasie powstania warszawskiego przygotowywała posiłki dla powstańców z Mokotowa[4]. Po upadku powstania została wywieziona do obozu przejściowego w Pruszkowie. Potem mieszkała w Minodze, Paszkówce i Krakowie[2].
Po 1945 razem z mężem i wychowanicą Marią Sierocką zamieszkała przy ul. Wołoskiej 20 na poznańskim Sołaczu. Była utrzymywana przez dwóch synów. Jeden mieszkał w Warszawie, a drugi w powiecie bydgoskim. Zajmowała się gospodarstwem domowym. W korespondencji do bliskich przesyłała notki o zdarzeniach rodzinnych, życzenia dla solenizantów czy jubilatów, informacje o nowo wydanych ciekawych książkach i streszczenia artykułów z tygodników społecznych i literackich[4].
Została pochowana obok zmarłego w 1948 męża w grobowcu rodzinnym na starym cmentarzu św. Krzyża w Buku[2][4]. W jej pogrzebie wzięły udział setki osób[5].
Za pracę w czasie powstania wielkopolskiego zarówno ona, jak i mąż, w marcu 1925 zostali odznaczeni Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym[2][3][14]. Wanda dostała Odznakę Honorową Polskiego Czerwonego Krzyża stopnia II[2].
Imię Wandy Niegolewskiej noszą: Oddział PTTK w Buku (od 1974) oraz koło PTTK Senior[2][4]. Od 24 sierpnia 2014 na cmentarzu św. Krzyża w Buku przy grobie Niegolewskich istnieje tablica dedykowana Wandzie Niegolewskiej z okazji 150-lecia Kółek Włościanek[2]. W 2017 w Buku powstał mural 3D upamiętniający powstanie wielkopolskie. Przedstawiono na nim Wandę i Stanisława Niegolewskich[15].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.