Wikipedysta:Maciej.wiewiorski/brudnopis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Krakatoa, Krakatau lub Krakatao jest wyspą wulkaniczną w Cieśninie Sundajskiej pomiędzy Jawą oraz Sumatrą w Indonezji. Tej samej nazwy używa sie w odniesieniu do całej grupy wysp, głównej wyspy (noszącej także nazwę Rakata), jak również do nazwy wulkanu tworzącego główną wyspę. Na Krakatau miały miejsce gwałtowne wielokrotne erupcje o katastrofalnych skutkach. 26-27 Sierpnia 1883 nastąpiła największa z erupcji o potwornej sile niszczącej, najsławniejsza z erupcji wulkanicznych. Wyspa jest aktywnym wulkan klasyfikowanym jako stratowulkan.
Kontynent | |||
---|---|---|---|
Państwo | |||
Powierzchnia |
12 km² | ||
6°06′27″S 105°25′03″E | |||
|
Erupcja wyrzuciła ponad 25 km³ skał, popiołów i pumeksu , wytworzyła najgłośniejszy dźwiek kiedykolwiek zarejestrowany w historii: grzmot katastrofalnej eksplozji był wyraźnie słyszalny nawet w odległym Perth w Australii (odległość około 3100km), lub na wyspie Rodriguez w pobliżu wyspy Mauritius (odległej o około 4800km). Fala uderzeniowa obiegła w atmosferze Ziemię siedmiokrotnie i była odnotowywana w ciągu kolejnych pięciu dni. Dookoła Krakatau, według oficjanych źródeł, zniszczeniu uległo 165 wiosek i miast, a 132 poważnie ucierpiały w katastrofie. Przynajmniej 36,417 osób zginęło (oficjalnie), a wiele tysięcy zostało rannych w czasie erupcji, w większości na skutek tsunami, które nastąpiły wkrótce po eksplozji.
Erupcja w 1883 roku zniszczyła dwie trzecie wyspy Krakatau. Kolejne erupcje wulkanu od 1927 roku stworzyły nową wyspę w tym samym miejscu nazywaną Anak Krakatau (dziecko Krakatau)[1].