Wikipedysta:Spacejam2/Konurbacja Tarnobrzesko-Sandomierska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Konurbacja Tarnobrzesko-Sandomierska – zurbanizowany obszar na skraju województw podkarpackiego i świętokrzyskiego. Przykład konurbacji (czyli aglomeracji miast bez wyraźnej dominacji jednego ośrodka). Łączna liczba ludności wynosi 73857, dane za rok 2009. Łączna powierzchnia 114,09 km2. Gęstość zaludnienia 647,4 os./km2. Tarnobrzeg i Sandomierz są miastami granicznymi od 1976, wtedy to rozszerzono granice administracyjne Tarnobrzega od Machowa (kopalnia siarki Siarkopol) do prawobrzeżnej części Sandomierza. W związku z odkryciem złóż siarki i szybkim rozwojem miasta przewidywano, że do 2000 roku Tarnobrzeg przekroczy liczbę 100 tysięcy mieszkańców. Zabudowę Tarnobrzega konsekwentnie przesuwano w kierunku północnym, a Sandomierza w kierunku południowym tak, aby oba te miasta mogły utworzyć zwarty obszar miejski. Połączone strukturalnie miasta stałyby się najważniejszym ośrodkiem Zagłębia Siarkowego i wykształconego na nim Tarnobrzeskiego Okręgu Przemysłowego. W prawobrzeżnej części Sandomierza wybudowano główny zakład przemysłowy miasta – hutę, powstawały nowe osiedla mieszkalne. Po prawej stronie Sandomierza znajduje się także stacja kolejowa. W latach 90. XX wieku załamał się rynek przemysłu siarkowego, a kopalnie przestały być opłacalne. Szybki rozwój Tarnobrzega został zahamowany, nastąpił okres stagnacji, a nawet regresu. Północne części (Zakrzów, Sielec, Wielowieś, Sobów) nie zostały włączone do integralnej tkanki miejskiej i zachowały swój rolniczo-wiejski charakter. Mimo kryzysu początku lat 90. XX wieku Sandomierz i Tarnobrzeg zostały żywotnie spięte ze sobą, z silnym obopólnym oddziaływaniem ekonomicznym, społecznym i kulturalnym. Między miastami jest dobrze rozwinięta komunikacja (linia MKS nr 11[1], przewoźnicy prywatni, PKS, PKP). Główną drogą jest ulica Warszawska oraz ulica Lwowska. Czynnikiem, który wpłynął negatywnie na wspólny rozwój był nowy podział administracyjny z 1999 roku. Oba miasta znalazły się w dwóch różnych województwach. W maju 2010 r. w wyniku powodzi i drugiej czerwcowej fali katastrofalnie zalano prawobrzeżny Sandomierz i północny Tarnobrzeg. Pograniczne osiedla znalazły się całkowicie pod wodą, dramatycznie walczono o niedopuszczenie do zalania huty szkła. Zniszczeniu uległa infrastruktura, zamknięto drogę łączącą Tarnobrzeg i Sandomierz. Jej ponowne otwarcie nastąpiło dopiero w lipcu, ale tylko dla ruchu lokalnego linii autobusowej MKS nr 11.
![]() | Ta strona od 2010-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a6/POL_Tarnobrzeg_COA.svg/640px-POL_Tarnobrzeg_COA.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/POL_Sandomierz_COA_%28do_2016%29.svg/320px-POL_Sandomierz_COA_%28do_2016%29.svg.png)