Wikipedystka:GaiaTheFae/Symbolika buddyjska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Symbolika buddyjska – symbole (skt.: pratīka) stanowiące reprezentację pewnych aspektów Dharmy (nauk) Buddhy. Do wczesnych symboli buddyjskich, które wykorzystywane są do dnia dzisiejszego należą koło Dharmy, indyjski lotos, trzy klejnoty i drzewo Bodhi.[1]
Celem symboli buddyjskich jest reprezentacja kluczowych wartości tej religii. W wyniku postępu w rozwoju buddyzmu, popularność niektórych z tych symboli zmieniała się z biegiem czasu.
Antropomorficzna symbolika przedstawiająca Buddhę (a także inne postacie buddyjskiego panteonu) stała się bardzo popularna około I wieku n.e., dzięki sztuce Mathury i grekobuddyjskiej sztuce Gandhary. Nowe symbole dalej powstawały w okresie średniowiecza. Buddyzm wadżrajany przyjął wtedy wiele symboli, takich jak podwójna wadżra. W epoce nowożytnej przyjęto również nowe symbole, tj. flaga buddyjska.
Wiele symboli używanych było już we wczesnej sztuce buddyjskiej. Znaczna część z nich to starożytne, przedbuddyjskie i panindyjskie symbole pomyślności (mangala)[2]. Według Karlssona, znaki te zostały przyjęte, ponieważ „były wymowne, istotne i rozpoznawalne dla większości osób zamieszkujących Indie”. Mogły mieć również zastosowania apotropeiczne, a zatem stanowić sposób ochrony w buddyzmie, jak i sposób na popularyzację i wzmocnienie ruchów buddyjskich[3].
Podczas swojego założenia w 1952 r., Światowa Wspólnota Buddyjska przyjęła dwa symbole reprezentujące buddyzm.[4] Było to tradycyjne, ośmioramienne koło Dharmy i pięciokolorowa flaga.