Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/Małżeństwo osób tej samej płci w Hiszpanii
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Małżeństwa osób tej samej płci w Hiszpanii zostały zalegalizowane w kraju w 2005 roku. Rok wcześniej nowo wybrana socjalistyczna partia, której liderem jest premier José Luis Rodríguez Zapatero, rozpoczęła kampanię na rzecz legalizacji małżeństw homoseksualnych zapewniających parom jednopłciowym również możliwość adopcji dzieci[1]. Po ożywionej debacie prawo to zostało przyjęte 30 czerwca 2005 roku przez Kortezy Generalne (hiszpański bikameralny parlament składający się z Senatu i Kongresu Deputowanych) i opublikowane 2 lipca tego samego roku. Małżeństwa homoseksualne stały się legalne w Hiszpanii w niedzielę, 3 lipca 2005 roku[2].
Uwaga! Ta strona została już zintegrowana z artykułem głównym i ma charakter historyczny bądź archiwalny. Prosimy nie modyfikować tej strony. Artykuł znajduje się obecnie pod hasłem Małżeństwo osób tej samej płci w Hiszpanii. Źródłowa wersja artykułu znajduje się pod hasłem en:Same-sex marriage in Spain |
.
Małżeństwo osób tej samej płci w Hiszpanii | |
Kortezy Generalne | |
Nazwa formalna: | Ustawa 13/2005 nowelizująca Kodeks Cywilny w obszarze zawierania małżeństw |
Podpisana przez: | Premier José Luis Rodríguez Zapatero (PSOE) |
Daty | |
Data uchwalenia: | 30 czerwca 2005 |
Data wejścia w życie: | 3 lipca 2005 |
Mimo, iż wprowadzenie tej regulacji prawnej popierało 66% hiszpańskiego społeczeństwa, jej legalizacja nie przebiegła bezkonfliktowo[3]. Szczególnie nieprzychylne stanowisko prezentowali hierarchowie katoliccy, nazywając prawo "osłabiającym małżeństwo"[4]. Inne organizacje wyraziły zaniepokojenie możliwością przyznania prawa do adopcji dzieci osobom homoseksualnym[5]. Demonstracje popierające i sprzeciwiające się legalizacji ustawy przyciągnęły tysiące ludzi ze wszystkich regionów Hiszpanii. Po zalegalizowaniu ustawy konserwatywna Partia Ludowa zaskarżyła ją w hiszpańskim sądzie konstytucyjnym[6].
W pierwszym roku obowiązywania prawa ślub wzięło około 4,500 par jednopłciowych[7]. Wkrótce po legalizacji ustawy pojawiły się wątpliwości dotyczące prawnego statusu homoseksualnych małżeństw Hiszpanów z obywatelami krajów nie uznających związków tego typu. Ministerstw Sprawiedliwości wyjaśniło kwestię, orzekając, że ustawa pozwala homoseksualnym obywatelom hiszpańskim poślubić cudzoziemca bez względu na to, czy ustawodawstwo kraju jego pochodzenia rozpoznaje ten rodzaj związków cywilnych[8]. Aby wziąć ślub, przynajmniej jeden z partnerów musi być obywatelem Hiszpanii; dwoje cudzoziemców może wziąć ślub, jeśli oboje posiadają prawo pobytu na terenie państwa.