Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/Uzbrojenie pancerników typu Iowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Uzbrojenie pancerników typu Iowa przeszło ogromną ewolucję od momentu zwodowania pierwszego z okrętów klasy Iowa w czerwcu 1940. Jednostki te pozostały jednymi z najciężej uzbrojonych okrętów amerykańskich. Artyleria główna kalibru 406 mm mogła razić cele oddalone o blisko 39 km pociskami różnego typu, poczynając od standardowych przeciwpancernych do taktycznych ładunków jądrowych nazywanych "Katie" (czyt. kejti od skrótu "kt" oznaczającego kilotonę)[1] Artyleria średnia kalibru 127 mm umożliwia rażenie celów z odległości 14 km pociskami z zapalnikami uderzeniowymi lub zbliżeniowymi i może być używania w charakterze artylerii przeciwlotniczej albo atakowania mniejszych jednostek pływających. Zgodnie z zamówieniem pancerniki te były w olbrzymi wachlarz przeciwlotniczego uzbrojenia artyleryjskiego kalibru 20 mm i 40 mm, które z biegiem czasu zostało stopniowo zastąpione pociskami rakietowymi Tomahawk i Harpoon, wielolufowymi systemami strzeleckimi Phalanx oraz środkami walki elektronicznej. Do momentu wycofania ostatniego z pancerników klasy Iowa w 1992 roku okręty te ustanowiły rekord w dziedzinie uzbrojenia pancerników: żaden inny okręt tej klasy w historii nie posiadał tak wielkiej liczby różnego rodzaju broni na pokładzie[2]
Uwaga! Ta strona została już zintegrowana z artykułem głównym i ma charakter historyczny bądź archiwalny. Prosimy nie modyfikować tej strony. Artykuł znajduje się obecnie pod hasłem Uzbrojenie pancerników typu Iowa. Źródłowa wersja artykułu znajduje się pod hasłem en:Armament of the Iowa class battleship |