William F. Raborn Jr.
amerykański oficer służb specjalnych, wiceadmirał / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
William F. Raborn Jr. (ur. 1905 w Decatur, Teksas, zm. 6 marca 1990) – amerykański wiceadmirał, dyrektor Centrali Wywiadu (Director of Central Intelligence – DCI) od 28 kwietnia 1965 roku do 30 czerwca 1966 roku. W latach 1955-1962 dyrektor Special Projects Office (SPO) marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych odpowiedzialnego za program rozwoju pierwszych strategicznych atomowych okrętów podwodnych i systemu rakietowego Polaris / Poseidon „41 for freedom”.
Vice Admiral | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
6 marca 1990 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1928–1963 |
Siły zbrojne | |
Odznaczenia | |
W latach 1955-1962 szef Special Projects Office (SPO), kierował programem budowy pierwszej serii okrętów podwodnych przenoszących pocisków balistycznych klasy SLBM Polaris A-1, znanym jako program 41 for Freedom.
Raborn, podobnie jak jego poprzednik John McCone, nie miał żadnego doświadczenia w pracy wywiadowczej. Odszedł z pracy w wywiadzie 30 czerwca 1966 roku, zastąpił go Richard M. Helms. Raborn jest uważany za ojca amerykańskiej Floty Balistycznych Okrętów Podwodnych. Zmarł 6 marca 1990 roku.