William Gayraud-Hirigoyen
francuski rugbysta, bobsleista i skeletonista, olimpijczyk, działacz i sędzia sportowy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
William Gayraud-Hirigoyen (ur. jako Marcel René Gayraud 1 maja 1898 w Laroque-Timbaut, zm. 9 grudnia 1962 w Paryżu) – francuski rugbysta grający na pozycji młynarza, reprezentant kraju oraz bobsleista i skeletonista, brązowy medalista Mistrzostw Świata 1947, olimpijczyk.
Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1898 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 grudnia 1962 | ||||||||
Wzrost |
176 cm | ||||||||
Masa ciała |
85 kg | ||||||||
Rugby union | |||||||||
Pozycja | |||||||||
Kariera seniorska | |||||||||
| |||||||||
Reprezentacja narodowa | |||||||||
|
Data i miejsce urodzenia | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | |||||||
Dorobek medalowy | |||||||
|
W swoim jedynym występie dla reprezentacji Francji 3 kwietnia 1920 roku zdobył przyłożenie w meczu z Irlandią[1][2]. Przyczynił się tym samym do pierwszego w historii wyjazdowego zwycięstwa kadry[3]. Związany był z klubami Stade Toulousain i SU Agen[2][4].
Od połowy lat dwudziestych występował w zawodach na torach lodowych[5]. W Mistrzostwach Świata FIBT 1947 zdobył brązowy medal w bobslejowych czwórkach[6]. Uczestniczył w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1948: w rywalizacji dwójek bobsleistów zajął dwunastą lokatę, skeletonowej zaś nie ukończył[7].
Uprawiał także pływanie, lekkoatletykę, boks, wioślarstwo i pelotę. Był działaczem oraz sędzią rugby i peloty[2][5].
Podczas pierwszej wojny światowej zaciągnął się na ochotnika, służył w randze podoficera i został odznaczony Krzyżem Wojennym[5][2].
Mieszkał w Paryżu, zajmował się kinezyterapią i masażami[2][5].