Wrocławska szkoła szkła
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wrocławska szkoła szkła – konwencja artystyczna w tworzeniu szkła artystycznego i użytkowego, obecna w drugiej połowie lat 50. i latach 60. XX wieku w twórczości absolwentów Wydziału Szkła Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Na jej powstanie znaczący wpływ miał program dydaktyczny opracowany przez prof. Stanisława Dawskiego. Jej cechami charakterystycznymi były czystość i harmonia formy, powściągliwość kolorystyczna i prostota wykonania. Do artystów, których twórczość reprezentowała wrocławską szkołę szkła, należeli m.in.: Jan Sylwester Drost, Zbigniew Horbowy i Ludwik Kiczura.