Wuffa z Anglii Wschodniej

Wuffa, Uuffa (zmarł ok. 578) – władający w latach 571-578 król Anglii Wschodniej. Założyciel dynastii Wuffingów. Jego imię w języku staroangielskim jest zdrobnieniem słowa wolf – "wilk".

Zgodnie z zachowaną anonimową genealogią władców Anglii Wschodniej, Wuffa miał być synem Wehhy i ojcem Tytila[1]. Potwierdza to również Nenniusz w swojej Historii Brittonum, choć przekręcił imię jego ojca na Guercha[2]. Mimo iż od imienia Wuffy nazwana została cała dynastia władców królestwa Anglii Wschodniej[3][4], nie ma pewności, czy był on postacią autentyczną czy też legendarną, stanowiącą część anglosaskiego mitu założycielskiego[5].

Nie zachowały się żadne informacje na temat panowania Wuffy. Jedynie XIII-wieczny kronikarz Roger z Wendover w swoim dziele Flores Historiarum datuje jego rządy na lata 571-578[6][4].

Wuffa zmarł w 578 roku. Istnieje możliwość, że jego ciało zostało spalone i pochowane w Kopcu V w Sutton Hoo[7]. Kolejnym władcą Anglii Wschodniej został syn Wuffy, Tytila.