Wyspa Króla Jerzego
wyspa w Antarktyce / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wyspa Króla Jerzego – największa wyspa w archipelagu Szetlandów Południowych, odkryta przez Williama Smitha w 1819 roku. Została nazwana na cześć Jerzego III, króla Wielkiej Brytanii.
Szybkie fakty Kontynent, Terytorium ...
Kolonia pingwinów na masywie Pingwinisko na Wyspie Króla Jerzego, w tle stacja polarna im. Arctowskiego | |||
Kontynent | |||
---|---|---|---|
Terytorium | |||
Akwen | |||
Archipelag | |||
Powierzchnia |
1150 km² | ||
Populacja • liczba ludności |
| ||
62°02′S 58°21′W | |||
|
Zamknij
Wyspa położona jest 120 km od wybrzeży Antarktydy na Oceanie Południowym, ma powierzchnię 1150 km², długość około 95 km i szerokość 25 km. W 90% pokryta jest lodem. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi −1,6 °C. Najniższa zanotowana temperatura wynosiła −32,3 °C, a najwyższa +16,7 °C. Średnia temperatura gleby na głębokości 5 cm waha się między +4,0 °C w styczniu a −1,8 °C we wrześniu[1].