Wyzysk siły roboczej
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wyzysk siły roboczej – w najszerszym znaczeniu, jest to sytuacja, gdy jedna strona czerpie nieuczciwą przewagę nad drugą stroną[1]. Oznacza niesprawiedliwy stosunek społeczny oparty na asymetrii władzy lub nierównej wymianie wartości między pracownikami a ich pracodawcami[2]. W teorii społecznej istnieje bezpośredni związek z konsumpcją, co pozwala zdefiniować wyzysk jako niesprawiedliwe wykorzystywanie innej osoby z powodu jej niższej pozycji, dające wyzyskiwaczowi władzę[3].
Stanford Encyclopedia of Philosophy opisuje teorię wyzysku autorstwa Karola Marksa jako najbardziej wpływową[1]. Jednak ekonomiści są podzieleni co do tego, czy teoria Marksa, czy ta podana przez Adama Smitha lepiej opisuje i tłumaczy zjawisko wyzysku pracy. Smith nie postrzegał go jako nieodłącznego, systematycznego zjawiska w określonych systemach ekonomicznych, tak jak Marks, lecz raczej jako opcjonalną niesprawiedliwość moralną[4].