Zbrodnie niemieckie w Polsce (1939–1945)
zbrodnie popełnione przez niemiecką III Rzeszę na ziemiach polskich w czasie II wojny światowej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Zbrodnie niemieckie w Polsce (1939–1945)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Zbrodnie niemieckie w Polsce w czasie II wojny światowej – zbrodnie popełnione na okupowanym przez III Rzeszę terytorium Polski w latach 1939–1945, zaplanowane przez partię narodowych socjalistów (NSDAP), dokonywane przez żołnierzy Wehrmachtu, inne formacje wojskowe i paramilitarne, ludność cywilną, instytucje i organy władzy państwowej III Rzeszy oraz działających w jej strukturach funkcjonariuszy, urzędników państwowych i organizacje. Zbrodnie te, będące konsekwencją niemieckiego programu ludobójstwa[1], zostały zakwalifikowane jako zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko pokojowi przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze w 1946 roku.
Według orzeczenia Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze z 1946[1] zbrodnie niemieckie określone są następująco:
- planowanie, rozpoczęcie i prowadzenie wojny napastniczej,
- morderstwa dokonywane na jeńcach wojennych i ludności cywilnej,
- masowa eksterminacja w obozach,
- pokazowe egzekucje,
- tzw. łapanki uliczne,
- praca niewolnicza,
- wysiedlenia ludności,
- celowe burzenie miast, wsi oraz osiedli,
- grabież dóbr kulturalnych, majątku i niszczenie skarbów kultury narodowej,
- wynarodowienie i germanizacja,
- prześladowania na tle politycznym, rasowym i narodowościowym.