Ziemia Wileńska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ziemia Wileńska – jednostka administracyjna II Rzeczypospolitej istniejąca w latach 1922–1926 ze stolicą w Wilnie.
Ten artykuł dotyczy jednostki administracyjnej. Zobacz też: Wileńszczyzna. |
| |||||||||
1922–1926 | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data powstania | |||||||||
Data likwidacji | |||||||||
Siedziba wojewody i sejmiku | |||||||||
Powierzchnia |
27 849 km² | ||||||||
Populacja (1925) • liczba ludności |
| ||||||||
• gęstość |
35 os./km² | ||||||||
Podział administracyjny | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie II Rzeczypospolitej |
Terytorium o nazwie Ziemia Wileńska (obszar dotychczasowej Litwy Środkowej oraz części byłego polsko-litewskiego pasa neutralnego[1]) składające się z miasta Wilna oraz powiatów wileńskiego, oszmiańskiego, święciańskiego, trockiego i brasławskiego[2] zostało wcielone do Polski 13 kwietnia 1922 roku na mocy ustawy z 6 kwietnia 1922 roku. Równocześnie do Ziemi Wileńskiej przyłączono powiaty dziśnieński, duniłowiczowski i wilejski z sąsiedniego województwa nowogródzkiego[3].
Pomiędzy 1923 a 1924 rokiem powiaty wileński i trocki zostały połączone w powiat wileńsko-trocki[4]. 1 stycznia 1926 roku powiat duniłowicki przekształcono w powiat postawski[5].
Ziemia Wileńska była ostatnim obszarem II RP który otrzymał status województwa. Doszło do tego dopiero 20 stycznia 1926 roku, kiedy zgodnie z ustawą z 22 grudnia 1925 roku przekształcono ją w województwo wileńskie[6].