Émile Loubet

Émile François Loubet (ur. 30 grudnia 1838 w Marsanne, zm. 20 grudnia 1929 w Montélimar) – francuski polityk, prezydent Francji. Z zawodu adwokat, był członkiem stowarzyszenia radykalnego.

Émile Loubet

Pełne imię i nazwisko	Émile François Loubet
Data i miejsce urodzenia	30 grudnia 1838 Marsanne
Data i miejsce śmierci	20 grudnia 1929 Montélimar
8. Prezydent Francji
Okres	od 18 lutego 1899 do 18 lutego 1906
Poprzednik	Charles Dupuy (p.o.)
Następca	Armand Fallières
Odznaczenia

Życiorys

Od roku 1876 poseł do parlamentu francuskiego. W latach (1878–1885) był deputowanym, później został senatorem. Był ministrem robót publicznych w latach 1887–1888. W roku 1892 pełnił funkcję premiera, a następnie ministra spraw wewnętrznych (1892–1893). Od roku 1896 pełnił funkcję prezydenta senatu. W okresie od 18 lutego 1899 r. do 18 lutego 1906 r. był prezydentem Francji. W swej polityce przestrzegał ściśle konstytucji, dążył do oddzielenia kościoła od państwa oraz do zbliżenia z Anglią i Rosją. Był współtwórcą Ententy.

Podczas prezydentury Loubeta rząd premiera Waldecka-Rousseau usiłował rozwiązać sprawę Dreyfusa, który w nowym procesie został ponownie uznany za winnego. Zaraz potem został uniewinniony dekretem prezydenckim.

Upamiętniony nazwą wybrzeża anatrktycznego.

Odznaczenia

• 1899 – Wielki Mistrz Orderu Legii Honorowej (ex officio)^[1]
• 1899 – Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Anżuanu (ex officio)^[1]
• 1899 – Krzyż Wielki Orderu Smoka Annamu (ex officio)^[1]
• 1899 – Krzyż Wielki Orderu Kambodży (ex officio)^[1]
• 1899 – Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Czarnej (ex officio)^[1]
• 1899 – Krzyż Wielki Orderu Błyszczącego (ex officio)^[1]
• 1899 – Order Gwiazdy I klasy (Etiopia)^[1]
• 1899 – Order Świętego Maryna I klasy (San Marino)^[1]
• 1899 – Order Chryzantemy (Japonia)^[1]
• 1899 – Order Wybawienia Afryki (Liberia)^[1]
• 1899 – Order Świętego Andrzeja (Rosja)^[1]
• 1899 – Order Świętego Aleksandra Newskiego (Rosja)^[1]
• 1899 – Order Świętej Anny I klasy (Rosja)^[1]
• 1899 – Order Świętego Stanisława I klasy (Rosja)^[1]
• 1899 – Order Orła Czarnego (Prusy)^[1]
• 1899 – Order Orła Białego I klasy (Serbia)^[1]
• 1899 – Order Królewski Serafinów (Szwecja)^[1]
• 1899 – Order Imtiyaz I klasy (Turcja)^[1]
• 1900 – Order Słonia (Dania)^[2]
• 1901 – Order Annuncjaty (Włochy)^[3]
• 1902 – Order Złotego Runa (Hiszpania)^[4]
• 1902 – Order Maha Chakri (Syjam)^[5]
• 1902 – Order Domowy Nassauski Lwa Złotego (Luksemburg)^[5]
• 1902 – Order Lwa Niderlandzkiego (Holandia)^[5]
• 1904 – Order Lwa (Norwegia)^[6]