Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Łosośnica
wieś w województwie zachodniopomorskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Łosośnica (niem. Lasbeck, Kreis Regenwalde) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Resko.
Przy zachodniej części wsi płynie struga Łosośnica.
W latach 1945–1954 siedziba gminy Żerzyno. W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łosośnica, po jej zniesieniu w gromadzie Resko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Remove ads
Kalendarium
Podsumowanie
Perspektywa
- XV w. – wybudowano kościół zbudowany z kamienia narzutowego, wielokrotnie przebudowany, wewnątrz ambona i stalle z XVII w., chrzcielnica z XVIII w., krucyfiks z XIX w., obok cmentarz przykościelny[5][6]
- 1817 – z powiatu Nowogard do Powiatu Regenwalde włączono wsie: Łosośnicę, Dargomyśl, Dobrkowo, Gostomin, Maliniec, Mieszewo, Miłogoszcz, Orle, Pogorzelicę, Radzim, Rogowo, Siwkowice, Troszczyno, Wojcieszyce, Wołkowo i Żelmowo
- 1874-1910 – istniał tu urząd stanu cywilnego[7]
- 1913 – majątek we wsi miała rodzina von Bismarck (ojciec Philipp von Bismarck (1844-1894)[8], a następnie syn Herbert Rudolf von Bismarck – starosta powiatu)[9], którego zarządcą do roku 1941 był Heidemann
- 1905 – rejon Łosośnicy liczył 200 mieszkańców[10]
- 1925 – gmina Lasbeck miała 457 mieszkańców, z których 230 to mężczyźni (50,3%), a 227 kobiet (49,7%). Mieszkało tu średnio 8,6 osoby na dom lub 36,3 mieszkańców na kilometr kwadratowy w 87 gospodarstwach domowych z tego 453 protestantów (99,1%) i 2 katolików (0,4%)[11]
- 1930 – gmina Łosośnica miała 12,6 km² i były tu 53 budynki mieszkalne i 2 miejscowości Lasbeck i Neu Lasbeck
- 1940 – we wsi była oberża i poczta, którą prowadził gospodarz Uecker
- 1940 – kierownikiem jednoklasowej szkoły niemieckiej był Rogonlei.
Współczesność
W roku 1949 w Łosośnicy jako jednej z wielu okolicznych miejscowości utworzono państwowe gospodarstwo rolne, dzięki któremu zawdzięcza ona znaczy postęp urbanistyczny. W Ówczesnych czasach mieszkańcy Łosośnicy mogli cieszyć się nowoczesną gorzelnią oraz mleczarnią i owczarnią. Ze względu na niewielką liczbę mieszkańców, wybudowano dwa dwuskrzydłowe budynki wielokondygnacyjne (bloki), które stały się domem dla nowo-przybyłych pracowników. Wzrost ludności, oraz potrzeby PGR-u powodowały dalszą modernizację wsi. Powstały drogi o powierzchni bitumicznej, szkoła podstawowa, biblioteka, straż pożarna, ośrodek zdrowia i poczta. W roku 1993 rozwiązano państwowe gospodarstwo rolne, a władze przejęła spółka Z o.o Porta Agra, która w roku 2003 zamknęła działalność w Łosośnicy. Jednak miejscowość była już na tyle samowystarczalna, że nie odbiło się to znacząco na jej mieszkańcach. Do dziś w Łosośnicy znajduje się szkoła podstawowa wraz z boiskiem o nawierzchni bitumicznej, świetlica dla dzieci, plac zabaw, biblioteka, przychodnia, kościół[12], ochotnicza straż pożarna, tartak, dwa sklepy spożywcze, plantacja borówki amerykańskiej, agencja pocztowa, oczyszczalnia ścieków oraz boisko piłkarskie klubu sportowego „Jastrząb Łosośnica”[13], który reprezentuje mieszkańców w piłce nożnej na poziomie klasy A[14], pierwszej grupy szczecińskiej. Wysoki poziom infrastruktury wsi połączony ze stosunkowo niewielką liczbą mieszkańców, malowniczymi łąkami i lasami oraz dobrym połączeniem komunikacyjnym z takimi miastami jak Gryfice, Płoty, Resko, Nowogard, Goleniów, Szczecin, dzięki PKS oraz prywatnym firmą przewozowym takim jak „Bartwal[15]”, oraz „Fedeńczak”[16], sprawiają, że Łosośnica jest miejscowością rozwijającą się, przez co chętnie wybierana jest przez młode małżeństwa jako miejsce osiedlenia.
Remove ads
Zabytki
Znajduje się tu zabytkowy kościół pw. Ducha Świętego, o którym mówi się, że został wybudowany przez templariuszy, którzy w XIII w. przejęli kilka okolicznych miejscowości: Dobra i Dargomyśl w roku 1261[17]. Kościół filialny pw. św. Ducha z XV w. z kamienia narzutowego, częściowo barokowe wyposażenie (ambona, stalle, chrzcielnica)[18], cmentarz przykościelny. Obiekt zabytkowy – nr rej. 522 z 22.12.1965 r. Przy kościele znajduje się pomnik poświęcony mieszkańcom wsi poległym w I wojnie światowej. Na kamieniach ułożonych wokół pomnika wyryto nazwiska poległych. We wsi jest aleja dębowa, która jest pomnikiem przyrody.
Remove ads
Galeria
- Aleja dębowa
- Dom rodziny von Bismarck
- Nazwiska na kamieniach
- Kościół
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads