pionowa przegroda ograniczająca budynek lub stanowiąca podział wnętrza Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ściana – przegroda (najczęściej pionowa) oddzielająca środowisko zewnętrzne od wewnętrznego lub dzieląca przestrzeń wewnątrz budynku. Może być elementem konstrukcyjnym.
Ściany na ogół nie stanowią jednej gładkiej płaszczyzny, gdyż często występują w nich różne elementy dodatkowe wpływające na ich wygląd i cechy użytkowe. Do elementów tych zaliczyć można:
wykonuje je się z dwóch lub więcej rodzajów materiałów, przy czym najwytrzymalszy stanowi szkielet ściany, a pozostałe rodzaje jej obudowę z zewnątrz i wewnątrz;
ściany masywne
wykonuje się je z jednolitego materiału o grubości nie mniejszej niż pół cegły. Spełniają one zarówno funkcje konstrukcyjne jak również obwodowe;
ściany warstwowe
składają się z pionowo ułożonych warstw różnych materiałów, przy czym każda warstwa spełnia inne funkcje;
charakteryzują się występowaniem w ich wnętrzu przestrzeni powietrznych w układzie pionowym, poziomym, a nawet ukośnym. Te puste przestrzenie poprawiają izolacyjność termiczną i akustyczną ścian, ponieważ powietrze umieszczone między dwiema warstwami ścian jest bardzo dobrym izolatorem dla przepływu ciepła i hałasu.
W zależności od konstrukcji i przeznaczenia
konstrukcyjne (nośne) – przenoszą wszystkie obciążenia własne i przejęte z innych elementów konstrukcji budynku
samonośne – przenoszą tylko ciężar własny
osłonowe – przenoszą ciężar własny i obciążenie wywołane parciem wiatru
konstrukcyjno osłonowe – przenoszą ciężar własny, obciążenia od innych elementów budowli i obciążenie wywołane parciem wiatru
działowe – oddzielają pomieszczenia wewnątrz budynku