Śmierć w Wenecji (film)

Śmierć w Wenecji (wł. Morte a Venezia) – włosko-francuski dramat kostiumowy z 1971 roku w reżyserii Luchino Viscontiego. Scenariusz powstał na kanwie noweli Tomasza Manna pt. Śmierć w Wenecji z 1912 roku. W noweli główny bohater był pisarzem; tymczasem Visconti przerobił go na kompozytora, wzorowanego na postaci Gustava Mahlera^[2].

Ten artykuł dotyczy filmu. Zobacz też: inne dzieła pod tym tytułem.

Śmierć w Wenecji

Morte a Venezia

Björn Andrésen w scenie z filmu.
Gatunek	dramat kostiumowy
Rok produkcji	1971
Data premiery	1 marca 1971 1974 (Polska)[1]
Kraj produkcji	Włochy Francja
Język	angielski włoski polski francuski
Czas trwania	130 min
Reżyseria	Luchino Visconti
Scenariusz	Luchino Visconti Nicola Badalucco (na podstawie noweli Thomasa Manna)
Główne role	Dirk Bogarde Björn Andrésen Silvana Mangano
Muzyka	Franz Lehár Gustav Mahler Ludwig van Beethoven
Zdjęcia	Pasqualino De Santis
Scenografia	Ferdinando Scarfiotti
Kostiumy	Piero Tosi
Montaż	Ruggero Mastroianni
Produkcja	Luchino Visconti
Wytwórnia	Alfa Cinematografica
Dystrybucja	Warner Bros.

Fabuła

Podstarzały kompozytor Gustav von Aschenbach przybywa do Wenecji, by podreperować swoje zdrowie i samopoczucie. Spotyka tam pochodzącego z Polski Tadzia, nastolatka o wyróżniającej się urodzie, który oczarowuje go swoją młodzieńczą witalnością. Tymczasem w mieście wybucha zaraza, która wzmaga u Gustava poczucie zagrożenia i nieuchronnego zmierzchu^[3].

Obsada

• Dirk Bogarde jako Gustav von Aschenbach
  • Massimo Foschi jako Gustav von Aschenbach (głos)
• Björn Andrésen jako Tadzio
• Silvana Mangano jako matka Tadzia
• Romolo Valli jako kierownik hotelu
• Mark Burns jako Alfred
  • Giancarlo Giannini jako Alfred (głos)
• Marisa Berenson jako pani von Aschenbach
• Nora Ricci jako guwernantka

Produkcja

Zdjęcia kręcono w Wenecji, w Trieście (na dworcu kolejowym Campo Marzio) oraz w Kastelruth (prowincja Bolzano)^[4][5].

Nagrody

David di Donatello (1971):

• nagroda dla najlepszego reżysera (Luchino Visconti)

BAFTA (1972):

• najlepsza scenografia (Ferdinando Scarfiotti)
• najlepsze kostiumy (Piero Tosi)
• najlepsze zdjęcia (Pasqualino De Santis)