Świdnik (powiat limanowski)

Świdnik – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Łukowica. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego. Świdnik zamieszkiwało w 2024 roku 760 mieszkańców^[3].

Ten artykuł dotyczy wsi w powiecie limanowskim. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Świdnik

wieś
Dwór w Świdniku
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Powiat	limanowski
Gmina	Łukowica
Liczba ludności (2024)	760
Strefa numeracyjna	18
Kod pocztowy	34-606[1]
Tablice rejestracyjne	KLI
SIMC	0449639
Położenie na mapie gminy Łukowica Świdnik
Położenie na mapie Polski Świdnik
Położenie na mapie województwa małopolskiego Świdnik
Położenie na mapie powiatu limanowskiego Świdnik
49°35′38″N 20°31′44″E[2]

Droga powiatowa nr 1579k przebiegająca przez wieś Świdnik

Integralne części wsi

Integralne części wsi Świdnik^[4][5]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0449645	Na Dziale	część wsi
0449651	Nowa Wieś	część wsi
0449668	Stara Wieś	część wsi

Historia

Wieś wzmiankowana była po raz pierwszy w 1326 jako wieś rycerska. Pod koniec XIV wieku Świdnik należał do Leszka i jego syna Andrzeja, a w drugiej połowie XV wieku do Zegoty Gabońskiego. W 1581 wieś należała do Stanisława Rogowskiego, członka wspólnotybraci polskich.^{[potrzebny przypis]}

Marcin Rogowski, podwojewodzi sądecki, wybudował w Świdniku zbór braci polskich. Następnie dziedzicami wsi byli Sędzimirowie z Łukowicy a potem Wielogłowscy. W 1620 chłopi z Łącka, Ochotnicy i Kamienicy dokonali napadu na okoliczne dwory w tym też na tutejszy dwór oraz zbór i według tradycji kaplica dworska wzniesiona została na zbiorowym grobie pomordowanych arian. W 1629 właścicielem Świdnika był Sebastian Wielogłowski herbu Starykoń (w polu czerwonym koń w biegu, na szczycie korona złota a w niej wbity topór)^[6]. Wielogłowski był ponadto właścicielem Jastrzębia, części Wolicy koło Stronia oraz Zagorowa^{[potrzebny przypis]}.

W latach 1859–1861 wieś dzierżawił Szczęsny Morawski, ceniony później historyk Sądecczyzny^[7].

W 1752 dziedzic w Świdniku rozpoczął budowę dworu, który zachował się do czasów obecnych. Jest to dworek drewniany, zbudowany na zrąb, tynkowany, bielony, parterowy z facjatą od tyłu, na narożnikach ma kwadratowe alkierzyki. Oprócz zabytkowego dworku we wsi znajduje się kaplica dworska, murowana z XVIII wieku^{[potrzebny przypis]}.

Zabytki

Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego^[8].

• Dwór;
• park dworski.

Edukacja

W Świdniku funkcjonuje szkoła podstawowa im. Jana Kochanowskiego^[9].

Religia

W miejscowości znajduje się kaplica pod wezwaniem Matki Bożej Bolesnej należąca do Parafii Łukowica^[10].

Osobny artykuł: Kaplica Matki Bożej Bolesnej w Świdniku.

Ochotnicza straż pożarna

Jednostka OSP w Świdniku została założona w 1963 roku^[11]. Z inicjatywy członków OSP oraz pomocy mieszkańców Świdnika  i Owieczki w roku 1972 rozpoczęto budowę remizy OSP, która została ukończona w lipcu 1976 r. W 1977 roku udało się pozyskać pierwszy w historii jednostki samochód bojowy. W latach 2003–2005 przeprowadzono rozbudowę remizy^[12]. OSP Świdnik działa poza strukturami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego^[13], na swoim wyposażeniu posada samochód GBA Renault G270/Camiva oraz lekki pojazd ratowniczo-gaśniczy marki Iveco Daily^[14].