10 Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką w Bydgoszczy

10 Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką SPZOZ – wielospecjalistyczna jednostka opieki zdrowotnej powstała w 1985 w Bydgoszczy na potrzeby Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Jest szpitalem klinicznym, jednym z 19 szpitali wojskowych w kraju^[1]. Część personelu szpitala stanowi bazę 1. Wojskowego Szpitala Polowego w Bydgoszczy, uczestniczącego w misjach zagranicznych.

10 Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką SPZOZ
w Bydgoszczy

Data założenia	1985
Typ szpitala	kliniczny, wojskowy
Państwo	Polska
Adres	ul. Powstańców Warszawy 5 85-681 Bydgoszcz
Liczba lekarzy	241
Liczba personelu medycznego	535
Dyrektor	cz. p. o. płk dr n. med. Sławomir Wawrzyniak
Łóżka szpitalne	500
Położenie na mapie Bydgoszczy 10 Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką SPZOZ w Bydgoszczy
Położenie na mapie Polski 10 Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką SPZOZ w Bydgoszczy
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego 10 Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką SPZOZ w Bydgoszczy
53°08′34,15″N 18°00′47,02″E
Strona internetowa

Pierwszy szpital garnizonowy (1850) przy ul. Jagiellońskiej, obecnie budynek CM UMK w Bydgoszczy

Szpital w 2011 roku

Część wschodnia

Charakterystyka

Szpital dysponuje ponad 500 łóżkami^[2]. Rocznie hospitalizowanych jest 23 tys. chorych oraz przeprowadza się ok. 320 tys. porad ambulatoryjnych. W swojej strukturze posiada m.in. 8 klinik, 8 samodzielnych oddziałów klinicznych i 5 zakładów klinicznych^[2]. Natomiast przy szpitalnej poliklinice znajduje się 38 poradni specjalistycznych oraz 15 gabinetów podstawowej opieki zdrowotnej^[2]. Placówka dysponuje również nowoczesnym lądowiskiem sanitarnym, wyposażonym w podświetlaną oraz podgrzewaną płytę.

Wśród ok. 250 lekarzy pracujących w szpitalu ok. 30% legitymuje się tytułem profesora lub doktora nauk medycznych^[3]. W Klinice Neurochirurgii kierowanej przez prof. Marka Harata wykonano m.in. pierwszą w Europie operację głębokiej stymulacji mózgu u pacjentki cierpiącej na patologiczną otyłość oraz innowacyjną operację z wszczepieniem stymulatora mózgu^[2].

Organem tworzącym dla szpitala jest Inspektorat Wojskowej Służby Zdrowia, podporządkowany bezpośrednio pod Ministerstwo Obrony Narodowej^[4].

Historia

Tradycje lecznictwa wojskowego w Bydgoszczy sięgają 1795 roku, kiedy utworzono lazaret garnizonowy w nowo wzniesionym budynku przy ul. Grodzkiej 2^[5]. W 1852 r. zastąpił go Szpital Garnizonowy przy ul. Jagiellońskiej 13 (od 1990 budynek administracyjny Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika). Funkcjonował on z przerwami (w latach 1928–1939 Garnizonowa Izba Chorych, szpital garnizonowy w Toruniu utworzył filię w Grudziądzu, nie w Bydgoszczy) do 1948 r., kiedy reaktywowano Szpital Garnizonowy w Toruniu, obejmujący jurysdykcją również żołnierzy garnizonu bydgoskiego. Brak szpitala garnizonowego w Bydgoszczy w okresie powojennym zrekompensowano poprzez utworzenie 15 marca 1948 r. Okręgowej Przychodni Lekarskiej Pomorskiego Okręgu Wojskowego, która początkowo mieściła się przy ul. Gdańskiej, następnie przy ul. Dwernickiego, by w 1963 r. przenieść się na ul. Powstańców Warszawy 5^[6]. Od początku zakładano, że Przychodnia POW będzie wchodzić w skład przyszłego szpitala. Za jego budową przemawiały: duża liczba wojskowych w Bydgoszczy (siedziba Pomorskiego Okręgu Wojskowego), znaczna odległość od szpitali wojskowych w Toruniu i Grudziądzu, które zajmowały wysłużone XIX-wieczne budynki, duże skupisko emerytów wojskowych^[3].

W 1974 r. Służby Zakwaterowania i Budownictwa Ministerstwa Obrony Narodowej podjęły decyzję o budowie nowego kompleksu szpitalnego w Bydgoszczy, pierwszego w wojsku od zakończenia II wojny światowej^[3]. W 1976 r. powstała grupa organizacyjna, na której czele stanął Komendant Szpitala w budowie płk dr n. med. Zbigniew Żurowski. Projektantem szpitala był mjr. inż. arch. Wojciech Muller z Wojskowego Biura Projektów Budowlanych w Gdyni, a wykonawcą inwestycji Przedsiębiorstwo Budowy Obiektów Użyteczności Publicznej „Budopol” w Bydgoszczy^[3]. Budowę nowego obiektu realizowano od stycznia 1976 r. na obszarze 9 ha w sąsiedztwie istniejącej przychodni przy ul. Powstańców Warszawy, w północnej dzielnicy miasta (Zawisza) obfitującej w koszary i obiekty wojskowe. W trakcie budowy zostało określone, że szpital ma otrzymać status zakładu klinicznego^[7]. W 1984 r. powołano Komendę Szpitala, z komendantem płk. dr. med. Henrykiem Woźniakiem. Uroczystego otwarcia szpitala 4 października 1985 dokonał ówczesny minister obrony narodowej gen. armii Florian Siwicki^[6]. Wyposażenie szpitala i skompletowanie personelu miało miejsce w latach 80. XX w.

W 1999 r. szpital z jednostki budżetowej stał się Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (SPZOZ) i otworzył podwoje dla wszystkich pacjentów, nie tylko resortowych^[3]. W zakresie lecznictwa otwartego na bazie Polikliniki utworzono 13 gabinetów lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej oraz system zabezpieczenia medycznego personelu i rodzin Centrum Szkolenia Sił Połączonych NATO^[3]. W 1999 r. eksperci NATO uznali bydgoski szpital wojskowy za jedyny w północnej Polsce, który spełniał standardy medyczne Paktu^[8]. Poszerzono zakres działania m.in. o szpitalny oddział ratunkowy połączony z oddziałem anestezjologii i intensywnej terapii. Szpital zyskał również Pracownię Genetyki Klinicznej^[3]. W placówce utworzono również skadrowany Szpital Operacji Pokojowych, a od 2011 r. 1. Wojskowy Szpital Polowy (z co najmniej 50 łóżkami, intensywną terapią i salą operacyjną z 2 stołami)^[9], którego personel był przygotowany na wyjazd w wyznaczony rejon działania sił ONZ. Lekarze i pielęgniarki tego szpitala brali udział m.in. w misjach stabilizacyjnych na środkowym Wschodzie, w Iraku i Afganistanie^[3].

W 2010 r. szpital otrzymał certyfikat szpitala akredytowanego, nadany przez Radę Akredytacyjną powołaną przez Ministra Zdrowia^[6]. W tym roku oddano również do użytku nowy Dział Centrali Sterylizacji oraz nowoczesny Oddział Kliniczny Anestezjologii i Intensywnej Terapii^[7]. W 2012 r. na terenie szpitala otwarto lądowisko sanitarne.

• Insygnia
• 
  Odznaka pamiątkowa
  (2014)
• 
  Oznaka rozpoznawcza na mundur wyjściowy
  (2014)
• 
  Oznaka rozpoznawcza na mundur polowy
  (2014)

Działalność naukowa

Działalność naukowa Szpitala umożliwiła powołanie przed 2000 r. Rady Naukowej Szpitala, a także podjęcie działalności wydawniczej. Początkowo pod postacią „Biuletynu 10 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką”, który w 1999 roku zmieniono na czasopismo wyższej rangi tj. „Valetudinaria – Postępy Medycyny Klinicznej i Wojskowej”^[7].

Na bazie placówki sformowano Szpital Kwatery Głównej przemianowany później na 1 Szpital Operacji Pokojowych, rozlokowany na rozkładanych kontenerach, który umożliwia udzielanie pomocy medycznej w warunkach pola walki^[7].

Dla potrzeb wojska wykorzystano również telemedycynę. Od 2005 r. specjaliści ze szpitala uczestniczą za pomocą łączy telemedycznych w panelach dyskusyjnych, konferencjach, spotkaniach roboczych z ośrodkami na całym świecie. System ten wykorzystywany jest również do konsultacji medycznych i prowadzenia zabiegów chirurgicznych przez lekarzy 1. Polowego Szpitala Polowego podczas misji zagranicznych^[7].

Struktura organizacyjna

Kliniki

• Klinika Neurochirurgii
• Klinika Rehabilitacji
• Klinika Psychiatryczna
• Klinika Ortopedii i Chirurgii Urazowej Narządu Ruchu
• Klinika Neurologiczna
• Klinika Kardiologii i Kardiochirurgii
• Klinika Chorób Wewnętrznych
• Klinika Chirurgii
• Klinika Ginekologii, Ginekologii Onkologicznej i Endokrynologii Ginekologicznej
• Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii dla dorosłych im. płk. prof. Stanisława Pokrzywnickiego
• Klinika Pulmonologii, Alergologii i Onkologii Pulmonologicznej

Oddziały kliniczne

• Oddział Chirurgii Twarzowo-Szczękowej
• Oddział Kliniczny Otolaryngologiczny
• Oddział Kliniczny Urologii i Onkologii Urologicznej
• Oddział Kliniczny Dermatologiczny
• Oddział Kliniczny Okulistyczny
• Kliniczny Szpitalny Oddział Ratunkowy

Zakłady kliniczne

• Pracownia Genetyki Klinicznej
• Kliniczny Zakład Radiologii Lekarskiej
• Zakład Medycyny Nuklearnej
• Zakład Patomorfologii
• Zakład Analityki Lekarskiej

Poliklinika

Przy szpitalu funkcjonuje poliklinika, która stanowi zakład opieki zdrowotnej, udzielający ambulatoryjnych porad lekarskich ogólnych i specjalistycznych, mający jednocześnie zadania naukowo-dydaktyczne.

• Pracownia EEG
• Poradnia Urologiczna
• Poradnia Reumatologiczna
• Poradnia Pulmonologiczna
• Poradnia Psychologiczna
• Poradnia Psychiatryczna
• Poradnia Preluksacyjna
• Poradnia Otolaryngologiczna
• Poradnia Ortoptyczna – Leczenia Zeza
• Poradnia Ortopedyczna
• Poradnia Onkologiczna
• Poradnia Okulistyczna
• Poradnia Neurologiczna
• Poradnia Neurochirurgiczna
• Poradnia Nefrologiczna
• Poradnia Medycyny Pracy
• Poradnia Kontroli Rozruszników
• Poradnia Kardiologiczna
• Poradnia Ginekologiczna
• Poradnia Gastroenterologiczna
• Poradnia Endokrynologiczna
• Poradnia Diabetologiczna
• Poradnia Dermatologiczna
• Poradnia Chirurgii Szczękowej
• Poradnia Chirurgii Onkologicznej
• Poradnia Chirurgiczna
• Poradnia Audiologiczna
• Poradnia Alergologiczna

Obecni i byli pracownicy szpitala

Komendanci szpitala:

• płk rez. dr Zbigniew Pawłowicz (późniejszy dyrektor Regionalnego Centrum Onkologii w Bydgoszczy, Senator i Poseł RP^[10]).
• gen. bryg. rez. dr Andrzej Wiśniewski (późniejszy Szef Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia w Warszawie^[11])
• płk rez. dr Krzysztof Kasprzak
• płk dr Jarosław Marciniak (2015–2019)
• płk dr n. med. Robert Szyca (2019-2024)
• płk dr n. med. Sławomir Wawrzyniak (od 2024)

Naukowcy związani z 10 WSzKzP SP ZOZ:

• Aleksander Goch
• Marek Harat
• Krzysztof Leksowski
• Zdzisław Maciejek
• Emilia Mikołajewska
• Lech Walasek^[12]

Nagrody

• 2. miejsce w województwie kujawsko-pomorskim (19. w kraju) w rankingu „Bezpieczny Szpital 2015” przygotowanym przez Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia^[13]
• II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Medycznym Perły Medycyny 2014 (srebrna statuetka Eskulapa) w kategorii Manager dla komendanta 10WSzkzP SPZOZ płk dr Krzysztofa Kasprzaka^[14]
• Nagroda Specjalna w konkursie „Firma 25-lecia Wolności RP” w kategorii medycyna, przyznana decyzją Rady Programowej Narodowego Programu Promocji Polska Przedsiębiorczość i Zarządu Mazowieckiego Zrzeszenia Handlu, Przemysłu i Usług^[15]
• 19. miejsce w skali kraju i 2. miejsce w województwie kujawsko-pomorskim w kategorii szpitale zabiegowe, wielospecjalistyczne i onkologicznych w „Złotej Setce” ogólnopolskiego rankingu „Bezpieczny Szpital” 2014, przygotowanego przez Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia oraz wydawnictwo Blue Media^[16]
• „Nominacji do Lauru Logistycznego dla 10 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką” 2014 przez Ogólnopolski Dwutygodnik Budowlany Profile^[17]
• Dyplom „Benemerenti” (Ordynariat Polowy WP) – 2014^[18]
• „Laur pacjenta” w kategorii LEKARZ – specjalista w dziedzinie: INTERNISTA, KARDIOLOG dla prof. dr. hab. n. med. Aleksandra Gocha, Kierownika Kliniki Kardiologii i Kardiochirurgii 10 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką SP ZOZ w Bydgoszczy^[19]
• Pracownicy 10 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką SP ZOZ wśród laureatów plebiscytu „Złoty Stetoskop 2014” na ulubionego lekarza, pielęgniarkę i położną oraz przychodnię^[20]

Zobacz też

• Lądowisko Bydgoszcz-10 Wojskowy Szpital Kliniczny
• Opieka zdrowotna w Bydgoszczy
• Garnizon Bydgoszcz
• Wojskowy Ośrodek Medycyny Prewencyjnej