17 Batalion Saperów (1939)

17 batalion saperów (17 bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP z okresu kampanii wrześniowej.

Ten artykuł dotyczy 17 bsap Wojska Polskiego w 1939. Zobacz też: inne bataliony saperów noszące numer „17”.

17 batalion saperów

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1939
Rozformowanie	1939
Dowódcy
Pierwszy	kpt. inż. Aleksander Karchesy
Działania zbrojne
kampania wrześniowa bitwa nad Bzurą (9–18 IX 1939)
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	saperzy
Podległość	17 Dywizja Piechoty

Batalion nie występował w pokojowej organizacji wojska. 17 kwietnia 1939^[1] 7 batalion saperów rozpoczął formowanie jednostki w alarmie 17 batalionu saperów dla 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty^[2].

Struktura i obsada etatowa

Obsada personalna we wrześniu 1939^[3]:

• dowódca batalionu – kpt. inż. Aleksander Karchesy † 22 IX 1939 Łomianki
• zastępca dowódcy – kpt. Czesław Pawulski (od l0 września 1939)
• lekarz – ppor. lek. rez. Klemens Friedel^[a]
• 1 kompania saperów – kpt. Rafał Matuszewski (por. Wacław Rosadowski)
• 2 kompania saperów – por. Leszek Bylina
• 3 zmotoryzowana kompania saperów – por. Wacław Rosadowski (kpt. Rafał Matuszewski)
• kolumna saperska – ppor. rez. Ryszard Jankowski

Uwagi

1. ppor. lek. rez. Klemens Friedel ur. 7 stycznia 1911. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 w korpusie oficerów artylerii. W 1934 posiadał przydział w rezerwie do 4 pal^[4]. Dyplom lekarza uzyskał 16 grudnia 1937 na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego^[5]. Dostał się do niemieckiej niewoli^[6] .