20 Pułk Czołgów

20 pułk czołgów – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

20 pułk czołgów

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1951
Rozformowanie	1967
Tradycje
Kontynuacja	24 Drezdeński pułk czołgów średnich
Organizacja
Numer	JW 2128[1]
Dyslokacja	Stargard Szczeciński[2]
Rodzaj wojsk	Wojska pancerne
Podległość	20 Warszawska Dywizja Pancerna

Czerwone Koszary – tu stacjonował pułk

Sformowany wiosną 1951 jako 20 samodzielny pułk czołgów na podstawie „Planu zamierzeń organizacyjnych na lata 1951–1952”. Stacjonował w Stargardzie Szczecińskim^[3].

Dowódcy pułku

• mjr Kazimirz Dołchun – (1951-1953)
• mjr Edward Kurtycz – (1953-1955)
• ppłk Stanisław Majewski – (1955-1960)
• ppłk Eugeniusz Somow – (1960-1964)
• ppłk Edmund Krulikowski – (1964-1967)

Struktura pułku

Czołg pułku w latach 50.- T-34/85

• dowództwo i sztab
• sześć kompanii czołgów średnich
• batalion artylerii pancernej
  • dwie kompanie dział pancernych
• kompanię technicznego zaopatrzenia
• plutony: łączności i saperów.

Uzbrojenie pułku stanowiły: 63 czołgi średnie T-34/85 i 18 dział pancernych^[4].

W grudniu 1952 zmieniono etat. W pułku zmniejszono liczbę kompanii czołgów średnich do trzech i jednej kompanii dział pancernych. Ogólna liczba podstawowego sprzętu bojowego wynosiła wtedy 30 czołgów i 5 dział pancernych^[4][a].

W składzie 14 i 20 Dywizji

Pod koniec 1954 zmieniono jego nazwę na 14 pułk czołgów i artylerii pancernej i włączono go w struktury 14 Dywizji Piechoty.

Od 1957 już jako pułk czołgów średnich wchodził w skład 20 Warszawskiej Dywizji Pancernej

Tradycje

Zgodnie z rozkazem nr 025/MON z 30 września 1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek Dz. Roz. Tjn. MON Nr 10, poz. 53, 20 pułk czołgów przyjął tradycje 24 Drezdeńskiego pułk artylerii pancernej z 1 Drezdeńskiego Korpusu Pancernego i przyjął nazwę 24 Drezdeńskiego pułku czołgów.

Uwagi

1. Etat nr 5/115 samodzielnego pułku czołgów z 4 grudnia 1952