23. ceremonia wręczenia Europejskich Nagród Filmowych

23. ceremonia wręczenia Europejskich Nagród Filmowych miała miejsce 4 grudnia 2010 r. w estońskim Tallinnie. Ogłoszenie nominacji do nagród nastąpiło 6 listopada 2010, podczas Europejskiego Festiwalu Filmowego w Sewilli.

23. ceremonia wręczenia Europejskich Nagród Filmowych

Data	4 grudnia 2010
Miejsce	Nokia Concert Hall, Tallinn, Estonia
Prowadzenie	Anke Engelke i Märt Avandi[1]
Nawigacja
◄ 22. 24. ►

Galę nagród, która odbyła się w Nokia Concert Hall poprowadzili Anke Engelke i Märt Avandi. Engelke była również zeszłoroczną prowadzącą galę Europejskich Nagród Filmowych.

---

Najwięcej nominacji do Europejskich Nagród Filmowych otrzymał film Romana Polańskiego Autor widmo^[2]. Obraz nominowany został w siedmiu kategoriach, w tym dla najlepszego filmu i reżysera, startował również w plebiscycie People’s Choice Award. Na drugim miejscu pod względem liczby nominacji uplasował się nagrodzony Złotym Lwem podczas zeszłorocznego MFF w Wenecji obraz Liban w reżyserii Szemu’ela Ma’oza. Film otrzymał łącznie pięć nominacji. W trzech kategoriach o nagrodę ubiegał się laureat berlińskiego Złotego Niedźwiedzia 2010, film Miód Semiha Kaplanoğlu^[3].

Poza wyżej wymienionymi filmami, w kategorii Najlepszy Europejski Film nominowane zostały również trzy inne filmy. Nagrodzony Oscarem dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego hiszpański Sekret jej oczu Juana José Campanelli, francuski Ludzie Boga Xaviera Beauvoisa i niemiecki obraz w reżyserii Fatiha Akina, Soul Kitchen.

Roman Polański otrzymał łącznie trzy nominacje, w tym dla najlepszego reżysera, scenarzysty i dla najlepszego filmu. Dwie nominacje otrzymał film Urszuli Antoniak Nic osobistego, w tym dla najlepszej aktorki − Lotte Verbeek.

O nagrodę w kategorii Najlepszy Europejski Film Krótkometrażowy ubiegał się film Katarzyny Klimkiewicz Hanoi – Warszawa.

Nagroda Prix d'Excellence w roku 2010 została podzielona na dwie osobne kategorie − za najlepszą scenografię i najlepszy montaż.

---

Najwięcej nagród otrzymał obraz Romana Polańskiego Autor widmo, który otrzymał sześć nagród z siedmiu nominacji. Autor widmo został uznany za najlepszy film, a sam Polański otrzymał dwie nagrody, dla najlepszego reżysera oraz dla najlepszego scenarzysty − tę nagrodę odebrał na spółkę z Robertem Harrisem^[4]. Pozostałe nagrody przyznane temu filmowi to: nagroda dla najlepszego aktora, którym okazał się Ewan McGregor; nagroda za najlepszą muzykę Alexandre Desplata, oraz nagroda dla najlepszego scenografa − Albrechta Konrada.

Dwie nagrody przypadły izraelskiemu filmowi Liban w reżyserii Szemu’ela Ma’oza, który został nagrodzony za najlepsze zdjęcia Giory Bejach oraz otrzymał nagrodę za Europejskie Odkrycie Roku^[5].

Nagrodę dla najlepszej aktorki przyznano Sylvie Testud za jej rolę w filmie Lourdes.

Najlepszym filmem krótkometrażowym uznano polski obraz Katarzyny Klimkiewicz Hanoi-Warszawa. Jest to druga nagroda w tej kategorii z rzędu, którą otrzymują polscy filmowcy − zeszłorocznym laureatem został Marcel Łoziński i jego film Poste restante.

Podsumowanie Legenda: N − liczba nominacji; S − liczba otrzymanych statuetek
Film	N	S
Autor widmo	7	6
Liban	6	2
Miód	3	0
Kolejny rok	2	0
Carlos	2	1
Cela 211	2	0
Ludzie Boga	2	0
Jak chcę gwizdać, to gwiżdżę	2	0
Obca	2	0
Nic osobistego	2	0
Sekret jej oczu	1	0
Ja, Don Giovanni	1	0
Jak spędziłem koniec lata	1	0
Czeski błąd	1	0
Koncert	1	0
Lourdes	1	1
Mine vaganti. O miłości i makaronach	1	0
La nostra vita	1	0
Coś pięknego	1	0
Kuszenie świętego Tõnu	1	0
Soul Kitchen	1	0
Submarino	1	0
Jej droga	1	0
Podwójna godzina	1	0

Laureaci i nominowani

Laureaci nagród wyróżnieni są wytłuszczeniem

Najlepszy Europejski Film

• // Autor widmo, reż. Roman Polański
  • /// Liban, reż. Szemu’el Ma’oz
  • / Miód, reż. Semih Kaplanoğlu
  • Ludzie Boga, reż. Xavier Beauvois
  • / Sekret jej oczu, reż. Juan José Campanella
  • Soul Kitchen, reż. Fatih Akın

Najlepszy Europejski Reżyser

• Roman Polański − Autor widmo
  • Olivier Assayas − Carlos
  • Semih Kaplanoğlu − Miód
  • Szemu’el Ma’oz − Liban
  • Paolo Virzì − Coś pięknego

Najlepsza Europejska Aktorka

• Sylvie Testud − Lourdes
  • Zrinka Cvitešić − Jej droga
  • Lesley Manville − Kolejny rok
  • Sibel Kekilli − Obca
  • Lotte Verbeek − Nic osobistego

Najlepszy Europejski Aktor

• Ewan McGregor − Autor widmo
  • Jakob Cedergren − Submarino
  • Elio Germano − La nostra vita
  • George Piştereanu − Jak chcę gwizdać, to gwiżdżę
  • Luis Tosar − Cela 211

Najlepszy Europejski Scenarzysta

• Robert Harris i Roman Polański − Autor widmo
  • Jorge Guerricaechevarría i Daniel Monzón − Cela 211
  • Szemu’el Ma’oz − Liban
  • Radu Mihăileanu − Koncert

Najlepszy Europejski Operator

• Gijjora Bejach − Liban
  • Caroline Champetier − Ludzie Boga
  • Pawieł Kostomarow − Jak spędziłem koniec lata
  • Barış Özbiçer − Miód

Najlepszy Europejski Kompozytor

• Alexandre Desplat − Autor widmo
  • Ales Brezina − Czeski błąd
  • Pasquale Catalano − Mine vaganti. O miłości i makaronach
  • Gary Yershon − Kolejny rok

Najlepszy Europejski Scenograf

• Albrecht Konrad − Autor widmo
  • Paola Bizzarri i Luis Ramirez − Ja, Don Giovanni
  • Markku Pätilä i Jaagup Roomet − Kuszenie świętego Tõnu

Najlepszy Europejski Montażysta

• Luc Barnier i Marion Monnier − Carlos
  • Arik Lahaw-Lejbowicz − Liban
  • Hervé de Luze − Autor widmo

Najlepszy Europejski Film Animowany

• / Iluzjonista, reż. Sylvain Chomet
  • // Planeta 51, reż. Jorge Blanco
  • Żółwik Sammy, reż. Ben Stassen

Europejskie Odkrycie Roku

• Liban – Szemu’el Ma’oz
  • Obca – Feo Aladag
  • Nic osobistego – Urszula Antoniak^[6]
  • Podwójna godzina – Giuseppe Capotondi
  • Jak chcę gwizdać, to gwiżdżę – Florin Șerban

Najlepszy Europejski Film Dokumentalny – Prix ARTE

• // Tęsknota za światłem – Patricio Guzmán
  • / Armadillo – wojna jest w nas – Janus Metz
  • / Para do życia – Joonas Berghäll i Mika Hotakainen^[7]

Najlepszy Europejski Film Krótkometrażowy – Prix UIPu

• Prix UIP Grimstad: Hanoi – Warszawa, reż. Katarzyna Klimkiewicz
  • Prix UIP Kraków: Tussilago – Jonas Odell
  • Prix UIP Berlin: Venus vs. Me – Nathalie Teirlinck
  • Prix UIP Wenecja: The External World – David O’Reilly
  • Prix UIP Valladolid: Ampelmann – Giulio Ricciarelli
  • Prix UIP Angers: Blijf bij me, weg – Paloma Aguilera Valdebenito
  • Prix UIP Tampere: Łasica – Miia Tervo
  • Prix UIP Vila do Conde: / Talleres Clandestinos – Catalina Molina
  • Prix UIP Edynburg: Droga Marii – Anne Milne
  • Prix UIP Sarajewo: Rendez-vous à Stella-Plage – Shalimar Preuss
  • Prix UIP Drama: Itt vagyok – Bálint Szimler
  • Prix UIP Cork: Les Escargots de Joseph – Sophie Roze
  • Prix UIP Ghent: Amor – Thomas Wangsmo
  • Prix UIP Locarno: / Diarchia – Ferdinando Cito Filomarino
  • Prix UIP Rotterdam: Ønskebørn – Birgitte Stærmose

Nagroda Publiczności (People’s Choice Award)

• Mr. Nobody, reż. Jaco Van Dormael
  • Agora, reż. Alejandro Amenabár
  • Baaria, reż. Giuseppe Tornatore
  • Była sobie dziewczyna, reż. Lone Scherfig
  • // Autor widmo, reż. Roman Polański
  • // Millennium: Dziewczyna, która igrała z ogniem, reż. Daniel Alfredson
  • Kick-Ass, reż. Matthew Vaughn
  • Mikołajek, reż. Laurent Tirard
  • Mine vaganti. O miłości i makaronach, reż. Ferzan Özpetek
  • Soul Kitchen, reż. Fatih Akın

Europejska Nagroda Filmowa za Całokształt Twórczości

• Bruno Ganz

Nagroda za Osiągnięcia w Światowej Kinematografii – Prix Screen International

• Gabriel Yared^[8]

Nagroda dla koproducentów – Prix EUROIMAGE

• Zeynep Özbatur (Zeyno Filmproduktion, Turcja)^[9]