3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego

3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego (3 psp) – oddział piechoty Wojska Polskiego we Wschodniej Rosji, będącego częścią Armii Polskiej we Francji.

Ten artykuł dotyczy 3 Pułku Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego. Zobacz też: inne pułki piechoty noszące numer „3”.

3 Pułk Strzelców Polskich

Historia
Państwo	„Biała Rosja”  Polska
Sformowanie	1918
Rozformowanie	1920
Nazwa wyróżniająca	„Polskich”
Patron	Jan Henryk Dąbrowski
Tradycje
Kontynuacja	84 Pułk Strzelców Poleskich
Dowódcy
Pierwszy	kpt. Romuald Kohutnicki
Ostatni	ppłk Romuald Kohutnicki
Działania zbrojne
Wojna domowa w Rosji
Organizacja
Dyslokacja	Nowonikołajewsk
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	5 Dywizja Strzelców Polskich

Formowanie i zmiany organizacyjne

3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego został sformowany w listopadzie 1918 roku w Nowonikołajewsku (obecnie Nowosybirsk) na Syberii^[1][2]. Początkowo pułk był podporządkowany dowódcy Wojska Polskiego we Wschodniej Rosji, a od 25 stycznia 1919 dowódcy 5 Dywizji Strzelców Polskich pułkownikowi Kazimierzowi Rumszy^[3]. 15 września 1919 pułk liczył 1956 żołnierzy, w tym 82 oficerów, 4 lekarzy, 3 urzędników, 322 podoficerów i 1545 szeregowców, co stanowiło 75% stanu etatowego (2616 żołnierzy)^[4].

Obsada personalna pułku

Obsada personalna pułku w dniu 17 maja 1919 roku:

• dowódca pułku – kpt. / ppłk Romuald Kohutnicki,
• zastępca dowódcy pułku – Bronisław Wyhowski
• dowódca I batalionu – kpt. Emil Niebieszczański,
• dowódca II batalionu – por. Edward Kościński,
• dowódca III batalionu – kpt. Tytus Obłaza^[5].