4 Pułk Strzelców Polskich (WP na Wschodzie)

4 Pułk Strzelców Polskich (4 psp) – oddział piechoty Wojska Polskiego na Wschodzie.

Ten artykuł dotyczy 4 Pułku Strzelców Polskich WP na Wschodzie. Zobacz też: 4 Pułk Piechoty - inne pułki piechoty z numerem 4.

4 Pułk Strzelców Polskich

Historia
Państwo	Republika Rosyjska
Sformowanie	1917
Rozformowanie	1918
Dowódcy
Pierwszy	płk Antoni Znamierowski
Działania zbrojne
Wojna domowa w Rosji
Organizacja
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	Dywizja Strzelców Polskich 1 Dywizja Strzelców Polskich

Formowanie i zmiany organizacyjne

Pułk został sformowana w lutym 1917 roku w Berezaniu w składzie Dywizji Strzelców Polskich. W swej strukturze posiadała trzy bataliony piechoty^[1]. Od jesieni 1917 wszedł w skład 1 Dywizji Strzelców Polskich I Korpusu. Na dzień 14.12.1917 liczył 939 żołnierzy frontowych^[2]. W okresie reorganizacji wojsk i koncentracji, w dniu 1 kwietnia 1918 stacjonował w Mohylewie^[3].

Działania zbrojne pułku

Walki pułku w Galicji w 1917 roku
Wiosną 1917 roku pułk został przerzucony z Kijowa w rejon Husatyna. 17 czerwca ześrodkował się w Czabarówce^[4]

Dowództwo pułku

Dowódcy pułku

• płk Antoni Znamierowski^[5][6]
• płk T. Racięcki^[5]
• płk Konstanty Oświeciński (do 1 lutego 1918^[a])
• płk Michał Milewski (od 1 II 1918)

Zastępcy dowódcy pułku

• płk Michał Milewski (do 1 II 1918)

Oficerowie i żołnierze pułku

• Florian Władysław Szulc

Uwagi

1. 1 lutego 1918 został usunięty ze stanowiska dowódcy pułku płk Konstanty Oświeciński, gdyż z jego winy 4 ps spóźnił się i nie zajął stacji kolejowej w Rohaczewie.