60 mm moździerz M2

Moździerz M2 – amerykański gładkolufowy moździerz, używany w czasie II wojny światowej, wojny koreańskiej i wojny wietnamskiej jako wsparcie piechoty.

Moździerz M2 60 mm

Moździerz M2 60 mm
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	licencja Edgar Brandt
Rodzaj	moździerz
Historia
Produkcja seryjna	1940
Wyprodukowano	67 500
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber	60 mm
Długość lufy	726 mm
Donośność	ok. 1800 m
Prędkość pocz. pocisku	158 m/s
Masa	lufa 5,81 kg, dwójnóg 7,44 kg, płyta oporowa 5,81 kg, łącznie 19,07 kg
Kąt ostrzału	+40° do +85°
Szybkostrzelność	18 pocisków na minutę
Obsługa	3

Standardowy lekki moździerz systemu Stokesa-Brandta, produkowany na licencji firmy Edgar Brandt. Miał typową budowę dla moździerzy kal. 81 mm i większych, składającą się z trzech części (lufy, dwójnogu, płyty oporowej); konstrukcja taka, choć ciężka, była solidna i pozwalała na użycie mocniejszych pocisków, co za tym idzie, na osiągnięcie większego zasięgu niż moździerze przeciwnika. Także podobnie do cięższych moździerzy, miał stałą iglicę, co pozwalało na osiągnięcie wysokiej szybkostrzelności^[1].

Lżejsza wersja, T18E6 (po II w. św. przemianowana na M19), pozbawiona dwójnogu i z uproszczoną płytą, była produkowana dla oddziałów spadochronowych. Ważyła jedynie 9 kg, ale miała zasięg zmniejszony do ok. 750 m, ponieważ nie można było do niej używać bomb z dodatkowymi ładunkami miotającymi. Posiadała za to alternatywny spustowy mechanizm iglicy^[1], pozwalający na strzelanie przy niskich kątach podniesienia lufy.

Amunicja[1]

Nazwa pocisku	typ	kolor	waga
HE M49 A2	Burzący	ciemnooliwkowy, żółte napisy	1,33 kg
WP M302	Dymny, z białym fosforem	szary, żółty pas i napisy	1,82 kg
M83	Oświetlający	szary, czarne napisy	1,68 kg
M50 A2	treningowy	błękitny, białe napisy	1,33 kg
M69	ćwiczebny, bez ładunku wybuchowego	czarny, białe napisy	1,33 kg