Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
AZS-AWF Warszawa (piłka siatkowa mężczyzn)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
AZS-AWF Warszawa – niefunkcjonująca obecnie męska ligowa sekcja polskiego klubu wielosekcyjnego AZS-AWF Warszawa z siedzibą w Warszawie. Czternastokrotny mistrz Polski, trzykrotny zdobywca Pucharu Polski.
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Powstanie
Początki sekcji siatkówki mężczyzn przy Akademii Wychowania Fizycznego to rok 1949. Głównym propagatorem pomysłu powołania sekcji był Zygmunt Kraus. To dzięki niemu zgłoszono drużynę AZS-AWF Warszawa do gry w klasie B oraz do rozgrywek o Puchar PZKSS (Polskiego Związku Koszykówki, Siatkówki i Szczypiorniaka) w sezonie 1950-51. W debiutanckim starcie drużyna, składająca się z najzdolniejszych studentów I, II i III roku bielańskiej uczelni nie odniosła dużego sukcesu w Pucharze – awansując jedynie do półfinału regionalnego, jednak już rok później w tych samych rozgrywkach AZS-AWF awansował do finału ogólnokrajowego i zajął 3. miejsce. W 1951 roku doszło do pierwszego meczu o stawkę dwóch warszawskich drużyn AZS. W finale I edycji Akademickich Mistrzostw Polski AZS-AWF pokonał AZS Warszawa.
Początek złotej dekady
Trzech lat potrzeba było, by nowo powstały zespół został Mistrzem Polski. Znaczące, w tak szybkim rozwoju sekcji było poparcie, uzyskane od głównych władz AZS. Do bielańskiej drużyny trafili najlepsi siatkarze z drużyn uczelnianych, m.in. AZS Politechniki. W 1951 roku nie odbyły się rozgrywki o krajowe mistrzostwo. Zamiast tego zorganizowano I Spartakiadę Zrzeszeń Sportowych. Zespół Akademickiego Zrzeszenia Sportowego, oparty na siatkarzach AZS-AWF zajął w tym turnieju 3. miejsce. W 1952 roku powrócono do rozgrywania Mistrzostw Polski. We Wrocławskim finale spotkały się cztery drużyny: Gwardia Wrocław – gospodarz, oraz AZS-AWF, Legia i Jednostka Wojskowa 3263 z Warszawy. W decydującym o tytule meczu AZS-AWF pokonał Gwardię 3-1.
Złota dekada
Pierwszy tytuł mistrzowski sprawił, że drużyna bardzo się skonsolidowała. Przełożyło się to na kolejne mistrzostwa. Cztery z dziesięciu tytułów zespół z Bielan zdobył niezmienną szóstką: Woluch, Szlagor, Poleszczuk, Radomski, Szuppe i Wleciał. Każdy z tych siatkarzy prezentował wysoki poziom wyszkolenia technicznego, przy jednoczesnej wszechstronności. W kolejnych sezonach zaczęło dochodzić do zmian w trzonie drużyny. Miejsce starszych zawodników, którzy kończyli studia w AWF-ie pojawiali się młodzi zdolni studenci z młodszych roczników.
Lata 70.
Po złotym okresie AZS-AWF w kolejnej dekadzie zaczął powoli tracić swoją pozycję w lidze. Z klubem stopniowo żegnali się czołowi zawodnicy. Do Płomienia Milowice przeszli m.in. Ryszard Bosek czy Zbigniew Zarzycki, zaś Legia przejęła Edwarda Skorka i Aleksandra Skibę. Ubytki kadrowe sprawiły, że w 1974 roku drużyna zajmuje przedostanie miejsce w lidze i spada do II ligi. Powraca z niej do elity dopiero w 1980 roku. Jednak po tym sezonie kolejny raz spadła do niższej klasy rozgrywkowej. Był to ostatni sezon w rozgrywkach mistrzowskich.
Remove ads
Bilans sezon po sezonie
Poziom rozgrywek:
pierwszy, najwyższy ogólnokrajowy
drugi
trzeci
czwarty
Remove ads
Sukcesy
Mistrzowskie składy
Remove ads
Trenerzy
Przypisy
Zobacz też
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads