Admirał Nachimow (1986)

Admirał Nachimow – radziecki a następnie rosyjski krążownik rakietowy z napędem atomowym projektu 1144. Okręt będący trzecią z serii jednostką projektu 1144 wszedł do służby w grudniu 1988 roku. Po wejściu do służby znany był jako „Kalinin”. W 1992 roku jednostkę nazwano imieniem XIX-wiecznego admirała Pawła Nachimowa, jednego z twórców rosyjskiej marynarki wojennej.

Admirał Nachimow

Klasa	krążownik rakietowy
Projekt	1144
Oznaczenie NATO	Kirow
Historia
Położenie stępki	17 maja 1983
Wodowanie	25 kwietnia 1986
MW Rosji
Wejście do służby	30 grudnia 1988
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 24 000 t pełna: 28 000 t
Długość	252 m
Szerokość	28,5 m
Zanurzenie	9,5 m
Napęd
2 reaktory jądrowe wytwarzające parę dla 2 turbin parowych o mocy 70 000 KM każda
Prędkość	31 węzłów
Uzbrojenie
20 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych P-700 Granit 12 wyrzutni pocisków przeciwlotniczych S-300 2 wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Osa-M 1 działo 130 mm 8 dział 30 mm 10 wyrzutni torped kaliber 533 mm 2 wyrzutnie rakietowych bomb głębinowych RBU-1000
Wyposażenie lotnicze
3 śmigłowce Ka-25 lub Ka-27
Załoga	740

Historia

Stępkę pod budowę trzeciego okrętu projektu 1144 położono w stoczni bałtyckiej w Leningradzie 17 maja 1983 roku. Wodowanie nastąpiło 25 kwietnia 1986 roku. Wejście do służby 30 grudnia 1988 roku. Okręt włączono w skład Floty Północnej 21 kwietnia 1989 roku. Z powodu zakończenia zimnej wojny okręt nie był intensywnie wykorzystywany. Od 1999 roku przebywa na terenie stoczni Siewmasz w Siewierodwińsku, gdzie oczekuje ukończenia remontu i modernizacji. W 2006, 2008 i 2010 roku ogłaszano komunikaty o wznowieniu prac nad okrętem, jednak ostatecznie prac tych nie zdołano ukończyć. Jednym z powodów takiej sytuacji był brak decyzji o tym, jaką rolę w rosyjskiej marynarce wojennej ma on pełnić^[1].

W 2014 roku ogłoszono nowy plan dokończenia przebudowy okrętu i wcielenia go do Floty Pacyfiku w 2018 roku. W listopadzie 2015 roku zakończyły się prace przy demontowaniu starego wyposażenia, dzięki czemu można było zacząć instalować nowe, w skład którego wchodzi system przeciwlotniczy S-400 i ponaddźwiękowe pociski przeciwokrętowe P-800 Oniks^[2].

Próby morskie okrętu po remoncie oczekiwane były na grudzień 2023 roku, a jego powrót do służby na 2024 rok^[3]. Obydwa terminy nie zostały dotrzymane^[4].