Aleksandrs Beļavskis

Aleksandrs Beļavskis, ros. Александр Иосифович Белявский - Aleksandr Iosifowicz Bielawski (ur. 17 stycznia 1971 w Witebsku, Białoruska SRR) – łotewski hokeista, reprezentant Łotwy, olimpijczyk. Trener hokejowy.

Aleksandrs Beļavskis

Data i miejsce urodzenia	17 stycznia 1971 Witebsk
Obywatelstwo	Łotwa
Wzrost	183 cm
Pozycja	napastnik (prawoskrzydłowy)
Uchwyt	lewy

Kariera zawodnicza

• Dinamo Ryga (1981–1991)
• IF Björklöven (1991–1994)
• Västra Frölunda HC (1994–1995)
• IF Björklöven (1995–2003)

W dekadzie lat 80. występował w barwach Dinama Ryga w lidze radzieckiej. Po upadku ZSRR przez ponad 10 lat grał w Szwecji.

W barwach Łotwy uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 1994, 1995, 1996 (Grupa B), 1997, 1998, 1999 (Grupa A), 2000, 2001, 2002 (Elita) oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2002 (ekipa łotewska 2002).

Kariera trenerska

• Reprezentacja Łotwy (2003/2004), asystent trenera
• IF Björklöven J20 (2004–2005), główny trener
• IF Björklöven (2005–2006), główny trener
• Nyköpings HK (2007–2008), główny trener
• MODO Hockey J20 (2008–2010), główny trener
• Mołot-Prikamje Perm (2010), główny trener
• Vännäs HC (2010–2012), główny trener
• Dynama–Szynnik Bobrujsk (2012–2014, 2015–2016), główny trener
• Reprezentacja Łotwy (2014/2015), główny trener
• Reprezentacja Białorusi do lat 20 (2015/2016), główny trener
• IF Björklöven J20 (2016–2017), główny trener
• Podhale Nowy Targ (2017–2018), główny trener
• Junost' Mińsk (2021), asystent trenera
• Kułagier Pietropawłowsk (2021–2022), główny trener
• Podhale Nowy Targ (2022–2023), główny trener

Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem hokejowym. Początkowo był asystentem w seniorskiej kadrze narodowej, później pracował głównie z drużynami szwedzkimi. Przez trzy sezony prowadził białoruski zespół w juniorskiej rosyjskiej MHL. Był głównym trenerem seniorskiej reprezentacji Łotwy podczas mistrzostw świata Elity 2015, a także szkoleniowcem juniorskiej kadry Białorusi podczas mistrzostw świata juniorów do lat 20 w MŚ 2016 Elity. 4 grudnia 2017 został głównym trenerem Podhala Nowy Targ w Polskiego Hokej Lidze edycji 2017/2018^[1]. Po pierwszym meczu półfinałowym sezonu został odsunięty przez władze klubu od prowadzenia zespołu, a obowiązki głównego trenera przejął dotychczasowy asystent Andriej Parfionow^[2][3]. W styczniu 2021 wszedł do sztabu trenerskiego Junosti Mińsk^[4], a odszedł stamtąd w czerwcu 2021^[5]. Wówczas został głównym trenerem kazachskiego Kułagiera Pietropawłowsk i pozostawał na stanowisku do marca 2022^[6]. W połowie listopada 2022 został ogłoszony ponownie szkoleniowcem Podhala^[7]. Na początku nowego sezonu 15 września 2023 ogłoszono jego zwolnienie^[8].

Sukcesy i rekordy

Reprezentacyjne

• Awans do Grupy A mistrzostw świata: 1996 z Łotwą

Klubowe

• Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1988 z Dinamem Ryga
• Złoty medal drugiej ligi szwedzkiej: 1998, 2000, 2002 z IF Björklöven
• Awans do Elitserien: 1993, 1998, 2000 z IF Björklöven

Indywidualne

• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1995#Grupa B:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 9 goli
• Allsvenskan 2001/2002:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów: 44 asysty
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 72 punkty

Wyróżnienia

• Numer 9, z którym występował w zespole IF Björklöven, został zastrzeżony przez władze tego klubu dla zawodników drużyny.

Szkoleniowe

• Brązowy medal MHL: 2016 z Dinamem Sankt Petersburg
• Złoty medal mistrzostw Białorusi: 2021 z Junostią Mińsk