Anastazy (antypapież)

Anastazy Bibliotekarz, Anastazy III (ur. ok. 810, zm. ok. 879) – antypapież w okresie od sierpnia do września 855 roku^[1].

Anastazy III

Anastazy Bibliotekarz

antypapież
Data urodzenia	810
Data śmierci	879
Antypapież
Okres sprawowania	855
Kardynał od św. Marka
Okres sprawowania	847–855
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	847 Leon IV
Pontyfikat	855

Życiorys

Był kuzynem biskupa Orte Arseniusza^[1]. W 847 roku został mianowany kardynałem-prezbiterem, przez papieża Leona IV^[2]. Skonfliktowany z papieżem, zyskał poparcie u cesarza Ludwika II, a większość czasu spędzał w Akwilei, odmawiając powrotu^[1]. Został więc ekskomunikowany (850), a potem dwukrotnie obłożony anatemą (853)^[1].

Po śmierci papieża Leona IV, ale przed intronizacją Benedykta III, stronnictwo cesarskie osadziło na tronie papieskim Anastazego^[1]. Zajął siłą Lateran, a także uwięził i torturował Benedykta III^[2]. Jednak w wyniku dezaprobaty ludu rzymskiego i niechęci kleru, po dwóch dniach zmuszony był ustąpić^[2]. W wyniku pojednania z prawowitym papieżem Benedyktem, odstąpiono od represji wobec Anastazego – został jedynie sprowadzony do stanu świeckiego i umieszczony w klasztorze^[1].

W latach pontyfikatu Mikołaja I, Anastazy został opatem klasztoru Santa Maria in Trastevere, a w 14 grudnia 867 zdjęto z niego kary kościelne^[1]. Hadrian II mianował go bibliotekarzem i kanclerzem Kościoła rzymskiego; funkcje te pełnił do śmierci^[1].

W 868 r. został powtórnie ekskomunikowany z powodu oskarżeń o współudział w zbrodni swego przyrodniego brata Eleuteriusza, który zgwałcił i zamordował córkę Hadriana II, a potem zamordował także jej matkę. Anastazego oczyszczono jednak z zarzutów i był później delegatem Stolicy Apostolskiej na Sobór konstantynopolitański IV^[1].

Niekiedy jest uważany za jednego ze współautorów Liber Pontificalis^[1].

Zobacz też

• Antypapież
• Poczet papieży