Karierę zawodową rozpoczął w 1998 roku, a zakończył w 2014 roku[1].
Był tenisistą praworęcznym, wykonującym jednoręczny backhand. W grze pojedynczej pierwszy sukces odniósł w roku 1999, wygrywając rozgrywki z serii ITF Men’s Circuit w Stambule (F3). W sezonie 2000 wygrał turniej tej samej rangi w Mumbaju (F3) oraz odniósł pierwsze zwycięstwo w kategorii ATP Challenger Tour w Denver. Tegoż samego roku wywalczył tytuł ATP Challenger Tour w Bristol, a w sezonie 2006 wygrał rozgrywki ITF Men’s Circuit w Izraelu (F2). Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w sierpniu 2000, na 187. miejscu.
W grze podwójnej Ram wygrał 19 turniejów rangi ATP World Tour. Większość z nich (15 turniejów) zwyciężył grając w parze z Jonatanem Erlichem. Do największych sukcesów deblowych Izraelczyka zalicza się zwycięstwo w deblowym Australian Open z 2008 roku, w grze wspólnie z Erlichem. W meczu finałowym pokonali francuski duet Arnaud Clément–Michaël Llodra 7:5, 7:6(4). Był również półfinalistą Wimbledonu z 2003 (z Erlichem) oraz US Open z 2009 (z Maksem Mirnym). W roku 2009 doszedł z Mirnym do finału deblowego turnieju ATP World Tour Finals, jednak pojedynek finałowy przegrał z parą Bob Bryan–Mike Bryan 6:7(5), 3:6. Wśród klasyfikacji deblistów najwyższą pozycję rankingową osiągnął w lipcu 2008, zajmując 5. pozycję.
Podczas igrzysk olimpijskich w Atenach (2004) i igrzysk olimpijskich w Londynie (2012) doszedł do ćwierćfinału gry podwójnej startując z Jonatanem Erlichem. W Pekinie (2008) debel Erlich–Ram odpadł w 1. rundzie.
Andy Ram był również dwukrotnym zwycięzcą wielkoszlemowych turniejów w grze mieszanej. Pierwszy triumf odniósł w roku 2006, wygrywając Wimbledon. Partnerką Izraelczyka była Wiera Zwonariowa, a w finale pokonał 6:3, 6:2 parę Venus Williams–Bob Bryan. Drugą wygraną odniósł na French Open 2007, będąc w parze z Nathalie Dechy. W pojedynku finałowym zwyciężyli zespół Katarina Srebotnik–Nenad Zimonjić 7:5, 6:3. Był również finalistą miksta podczas Wimbledonu z 2003 (grał razem z Anastasiją Rodionową) oraz Australian Open z 2009 (z Nathalie Dechy).
Od roku 2000 był regularnym reprezentantem Izraela w Pucharze Davisa. Do największych sukcesów Rama w tej konkurencji zalicza się awans wraz z drużyną (sezon 2008) do grupy światowej, w której gra 16 najlepszych męskich reprezentacji. W roku 2009 doszedł wspólnie z zespołem do półfinału rozgrywek grupy światowej, eliminując Szwecję i Rosję. Rundę o finał Izraelczycy przegrali z późniejszymi triumfatorami imprezy, Hiszpanami.
Finały w turniejach ATP World Tour
Więcej informacji Legenda ...
Legenda |
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Zamknij
Gra podwójna (19–18)
Więcej informacji Końcowy wynik, Nr ...
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
Zwycięzca |
1. |
27 lipca 2003 |
Indianapolis |
Twarda |
Mario Ančić |
Diego Ayala
Robby Ginepri |
2:6, 7:6(3), 7:5 |
Zwycięzca |
2. |
28 września 2003 |
Bangkok |
Twarda (hala) |
Jonatan Erlich |
Andrew Kratzmann
Jarkko Nieminen |
6:3, 7:6(4) |
Zwycięzca |
3. |
12 października 2003 |
Lyon |
Dywanowa (hala) |
Jonatan Erlich |
Julien Benneteau
Nicolas Mahut |
6:1, 6:3 |
Finalista |
1. |
11 stycznia 2004 |
Ćennaj |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Rafael Nadal
Tommy Robredo |
6:7(3), 6:4, 3:6 |
Finalista |
2. |
22 lutego 2004 |
Rotterdam |
Twarda (hala) |
Jonatan Erlich |
Paul Hanley
Radek Štěpánek |
7:5, 6:7(5), 5:7 |
Zwycięzca |
4. |
10 października 2004 |
Lyon |
Dywanowa (hala) |
Jonatan Erlich |
Jonas Björkman
Radek Štěpánek |
7:6(2), 6:2 |
Zwycięzca |
5. |
20 lutego 2005 |
Rotterdam |
Twarda (hala) |
Jonatan Erlich |
Cyril Suk
Pavel Vízner |
6:4, 4:6, 6:3 |
Zwycięzca |
6. |
19 czerwca 2005 |
Nottingham |
Trawiasta |
Jonatan Erlich |
Simon Aspelin
Todd Perry |
4:6, 6:3, 7:5 |
Finalista |
3. |
31 lipca 2005 |
Los Angeles |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Rick Leach
Brian MacPhie |
3:6, 4:6 |
Finalista |
4. |
14 sierpnia 2005 |
Montreal |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Wayne Black
Kevin Ullyett |
7:6(5), 3:6, 0:6 |
Finalista |
5. |
2 października 2005 |
Bangkok |
Twarda (hala) |
Jonatan Erlich |
Paul Hanley
Leander Paes |
6:5(5), 1:6, 2:6 |
Finalista |
6. |
16 października 2005 |
Wiedeń |
Twarda (hala) |
Jonatan Erlich |
Mark Knowles
Daniel Nestor |
3:5, 4:5(2) |
Zwycięzca |
7. |
8 stycznia 2006 |
Adelaide |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Paul Hanley
Kevin Ullyett |
7:6(4), 7:6(10) |
Finalista |
7. |
26 lutego 2006 |
Rotterdam |
Twarda (hala) |
Jonatan Erlich |
Paul Hanley
Kevin Ullyett |
6:7(4), 6:7(2) |
Finalista |
8. |
14 maja 2006 |
Rzym |
Ceglana |
Jonatan Erlich |
Mark Knowles
Daniel Nestor |
4:6, 7:5, 11–13 |
Zwycięzca |
8. |
25 czerwca 2006 |
Nottingham |
Trawiasta |
Jonatan Erlich |
Igor Kunicyn
Dmitrij Tursunow |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca |
9. |
28 sierpnia 2006 |
New Haven |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Mariusz Fyrstenberg
Marcin Matkowski |
6:3, 6:3 |
Zwycięzca |
10. |
1 października 2006 |
Bangkok |
Twarda (hala) |
Jonatan Erlich |
Andy Murray
Jamie Murray |
6:2, 2:6, 10–4 |
Finalista |
9. |
4 marca 2007 |
Las Vegas |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Bob Bryan
Mike Bryan |
6:7(6), 2:6 |
Finalista |
10. |
18 marca 2007 |
Indian Wells |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Martin Damm
Leander Paes |
4:6, 4:6 |
Finalista |
11. |
5 sierpnia 2007 |
Waszyngton |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Bob Bryan
Mike Bryan |
6:7(5), 6:3, 7–10 |
Zwycięzca |
11. |
19 sierpnia 2007 |
Cincinnati |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Bob Bryan
Mike Bryan |
4:6, 6:3, 13–11 |
Zwycięzca |
12. |
26 stycznia 2008 |
Australian Open, Melbourne |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Arnaud Clément
Michaël Llodra |
7:5, 7:6(4) |
Zwycięzca |
13. |
23 marca 2008 |
Indian Wells |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Daniel Nestor
Nenad Zimonjić |
6:4, 6:4 |
Finalista |
12. |
3 sierpnia 2008 |
Cincinnati |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Bob Bryan
Mike Bryan |
6:4, 6:7(2), 7–10 |
Zwycięzca |
14. |
12 października 2008 |
Wiedeń |
Twarda (hala) |
Maks Mirny |
Philipp Petzschner
Alexander Peya |
6:1, 7:5 |
Zwycięzca |
15. |
26 października 2008 |
Lyon |
Dywanowa (hala) |
Michaël Llodra |
Stephen Huss
Ross Hutchins |
6:3, 5:7, 10–8 |
Finalista |
13. |
22 lutego 2009 |
Marsylia |
Twarda (hala) |
Julian Knowle |
Arnaud Clément
Michaël Llodra |
3:6, 6:3, 8–10 |
Finalista |
14. |
22 marca 2009 |
Indian Wells |
Twarda |
Maks Mirny |
Mardy Fish
Andy Roddick |
6:3, 1:6, 12–14 |
Zwycięzca |
16. |
6 kwietnia 2009 |
Miami |
Twarda |
Maks Mirny |
Ashley Fisher
Stephen Huss |
6:7(4), 6:2, 10–7 |
Finalista |
15. |
16 sierpnia 2009 |
Montreal |
Twarda |
Maks Mirny |
Mahesh Bhupathi
Mark Knowles |
4:6, 3:6 |
Finalista |
16. |
29 listopada 2009 |
Londyn |
Twarda (hala) |
Maks Mirny |
Bob Bryan
Mike Bryan |
6:7(5), 3:6 |
Finalista |
17. |
14 listopada 2010 |
Paryż |
Twarda (hala) |
Mark Knowles |
Mahesh Bhupathi
Maks Mirny |
5:7, 5:7 |
Zwycięzca |
17. |
18 czerwca 2011 |
Eastbourne |
Trawiasta |
Jonatan Erlich |
Grigor Dimitrow
Andreas Seppi |
6:3, 6:3 |
Zwycięzca |
18. |
27 sierpnia 2011 |
Winston-Salem |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Christopher Kas
Alexander Peya |
7:6(2), 6:4 |
Finalista |
18. |
8 stycznia 2012 |
Ćennaj |
Twarda |
Jonatan Erlich |
Leander Paes
Janko Tipsarević |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca |
19. |
6 maja 2012 |
Belgrad |
Ceglana |
Jonatan Erlich |
Martin Emmrich
Andreas Siljeström |
4:6, 6:2, 10–6 |
Zamknij
Gra mieszana (2–2)
Więcej informacji Końcowy wynik, Nr ...
Zamknij