Antonio Cámpolo

Antonio Cámpolo (ur. 7 lutego 1897 w Montevideo, zm. 22 maja 1959 tamże) – piłkarz urugwajski noszący przydomek Giroba, lewy napastnik.

Antonio Cámpolo

Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1897 Montevideo
Data i miejsce śmierci	22 maja 1959 Montevideo
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole CA Peñarol
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1918–1929 Urugwaj 21 (3)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Amsterdam 1928 piłka nożna

Urodzony w Montevideo Cámpolo grał w klubie CA Peñarol obok takich wielkich piłkarzy tej epoki, jak José Piendibene, Isabelino Gradín czy John Harley.

Jako piłkarz Peñarolu wziął udział w turnieju Copa América 1920, gdzie Urugwaj zdobył mistrzostwo Ameryki Południowej. Cámpolo zagrał we wszystkich trzech meczach – z Argentyną, Brazylią (zdobył bramkę) i Chile. Wraz ze swym klubowym kolegą José Pérezem stworzył znakomitą parę napastników.

Wciąż jako gracz Peñarolu wziął udział w turnieju Copa América 1921, gdzie Urugwaj zajął trzecie miejsce. Cámpolo zagrał we wszystkich trzech meczach – z Paragwajem, Brazylią i Argentyną.

Cámpolo razem z reprezentacją Urugwaju wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w 1928 roku, zdobywając złoty medal. Zagrał w trzech meczach – z Niemcami, Włochami (zdobył bramkę) i w pierwszym meczu finałowym z Argentyną.

Ostatni raz w mistrzostwach kontynentalnych Cámpolo wziął udział podczas turnieju Copa América 1929, gdzie Urugwaj zajął trzecie miejsce. Zagrał we wszystkich trzech meczach – z Paragwajem, Peru i Argentyną.

Od 18 lipca 1918 roku do 17 listopada 1929 roku Cámpolo rozegrał w reprezentacji Urugwaju 21 meczów i zdobył 3 bramki^[1]. Słynął z bardzo dużej szybkości^[2]

Zmarł 22 maja 1959 w rodzinnym Montevideo.

Bibliografia

• Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI: Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910-1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 21